W filmie było to wyjaśnione, Daigo stanowił część osobowości Kiriko, zauważ że obie te postacie łączą wyrzuty sumienia, gdy dowiadujemy się o okolicznościach śmierci macochy Kiriko możemy się już domyślić jak fabuła potoczy się dalej. Ogromny królik to personalizacja wyrzutów sumienia Kiriko, wstrząs który przeżyła w związku z popełnieniem morderstwa doprowadził do rozszczepienia jej psychiki, jednak z jej alterego wiązała ją postać królika. Co do końcówki można się jedynie domyślać, scenę gdy Kiriko spadała ze schodów zrozumiałem jako ostateczne pogrążenie się we własnych urojeniach, jej ojciec zasugerował się wytworami psychiki Kiriko by złagodzić ból.

Hmmm... Szczerze mówiąc dla mnie to brzmi troszkę zbyt skomplikowanie i jest trochę naciągane, ale każdy ma prawo do własnej interpretacji... Film nie jest zły, ale moim zdaniem - troszkę przekombinowany.
Dla mnie fakt, że w pierwszych minutach filmu Daigo jest pozornie głównym bohaterem, jest celowym zabiegiem reżysera, żeby potem widz był niejako bardziej zaskoczony, że Daigo tak naprawdę nie istnieje - ja to tak odebrałam.