jeden z najbardziej klasycznych tematow krotkometrazowek warnera: poscig elmera za bugsem, tym razem przeniesiony zostaje na scene operowa. Podczas nieustajacej nawet na sekunde pogoni dwaj bohaterowie odgrywaja swoja wersje 'cyrulika sewilskiego'. jest tu jak zwykle u jonesa mnostwo swietnego humoru i kilka stalych (wtedy jeszcze nie ogranych) skeczy. pierwsza mysla jaka nasunela mi sie na mysl po obejrzeniu 'krolika sewilskiego' :) bylo pytanie o roznice miedzy tym filmem a wielkim 'what's opera doc?'. tutaj opera jest srodkiem do ukazania kolejnych komicznych sytuacji, tam tych dowcipow bylo mniej, jones w swojej zyciowej formie swobodnie przeskakiwal z komedii do tragedii, wieksza role odgrywala forma, klimat widowiska, zas postac elmera nabrala prawdziwie dramatycznych cech. trzeba mimo to pamietac, ze te filmy dzieli 50 innych animacji, dlatego oba sa swietne i oba szczerze polecam.