W mały miasteczku (a jakże by inaczej, przecież nie w centrum NY J ) trójka
dziesięcioletnich dzieci, która miała pecha urodzić się w trakcie niekorzystnego układu
planet zaczyna mordować ludzi ze swojego najbliższego otoczenia. Rodzice,
rodzeństwo, koledzy, nauczyciele – wszyscy są zagrożeni. No i oczywiście z początku
nikt nie podejrzewał małych dzieci o takie potworności. Całość utrzymana jest w
slasherowej stylistyce, tyle, że zamiast jednego tajemniczego zabójcy, mamy tu trzy małe
potwory o znanej tożsamości. Technicznie film jest na poziomie przeciętnego b-
klasowego horroru z lat 70 tych, a więc przełknąć się to da, ale za dobrze nie jest.
Kamera jakoś daje radę, muzyka miejscami jest niezła, choć zupełnie nieoryginalna, a
miejscami jest cienka. Udźwiękowienie było raczej marne, ale może to kwestia kopii.
Obsada jest raczej cienka, choć przewija się kilka znanych twarzy. Fabułą jest dość
prosta i żadnych plot twistów tu nie uświadczymy, do tego jest wybitnie skretyniała –
miałem wrażenie, że nikogo w miasteczku specjalnie nie interesuje tożsamość
domniemanego grasującego mordercy, o bezpieczeństwo swoje i swoich dzieci
mieszkańcy też się nie troszczyli za bardzo. Mimo to film oglądało się przyjemnie i
zdecydowanie miał swoje momenty z niezłym klimatem i nastrojem grozy. Zabójstwa, z
wyjątkiem jednego, nie były zbyt krwawe ani brutalne, ale w sumie raczej mi się
podobały. Nie jest to nie specjalnego, ale jak ktoś lubi kino grozy klasy b z przełomu lat 70
tych 80 tych, to może spokojnie rzucić okiem.