W roku 2001 na ekrany kin wszedł film Harry Potter i Kamień Filozoficzny, okazał się wielkim hitem, oraz przyczynił się do powstania Potteromani.
W latach kiedy powstawały filmy z serii inne studia chciały nakręcić film na podstawie książki który przebije sukces Harrego Pottera.
Tak więc w latach 2002 - 2010 powstały następujące filmy: Eragon, Opowieści z Narnii, Zmierzch, Spiderwick, oraz Złoty Kompas, z tych filmów jedynie 2 odniosły sukces porównywalny z Harrym Potterem, Opowieści z Narnii oraz Zmierzch.
Powstał jednak jeszcze jeden film, w roku 2003 do kin trafiła adaptacja 3 z 13 książek z Serii Niefortunnych Zdarzeń.
Seria Niefortunnych Zdarzeń opowiada historię trójki rodzeństwa Baudelaire, czternastoletniej Wioletki, specjalizującej się w wynalazkach, dwunastoletniego Klausa, którego największym zainteresowaniem są książki oraz niemowlęcia Słoneczka, które... lubi gryść rzeczy, a w późniejszych częściach znajduje swój talent w gotowan.
Baudelairowie trafiają w ręce aktora Hrabiego Olafa, niegodziwego drania czychającego na fortunę rodzeństwa, jednak na końcu pierwszej książki traci on prawa do dzieci, tak więc w każdej książce dzieci trafiają do nowego opiekuna, za każdym razem gdy trafiają do nowego domu czycha tam na nich Hrabia Olaf.
Film adaptuje trzy pierwsze części, Przykry Początek, Gabinet Gadów oraz Wielkie Okno.
Moim zdaniem ten zabieg nie był dobrym pomysłem, książki są na tyle nieskomplikowane że możnaby je śmiało zekranizować każdą do półtorej bądź dwugodzinnego filmu i tak powinni zrobić twórcy.
Film ma gwiazdorską obsadę m.i Jim Carrey jako Hrabia Olaf, Meryl Streep jako Ciotka Józefina, Billy Connolly jako Wuj Monty, Jude Law jako Lemony Snicket, Helena Bohnam Carter jako Beatrycze Baudelaire, jednak pojawia się niestety tylko w jednej scenie w tle, Dustin Hoffman w małej rólce krytyka.
Dzieci zostały obsadzone perfekcyjnie, Emilly Browning odgrywa rolę Wioletki po mistrzowsku, a uroku dodaje jej gotycka suknia którą nosi w filmie.
Nie tylko suknia Wioletki jest w tym filmie urodziwa, albowiem, scenografia jest przepiękna, wystroju dodają śliczne malowidła przedłużające plan, kostiumy są śliczne.
Mimo zmiany postaci Olafa z łotra do komediowego łotra, film jest bardzo dobry.
Polecam.