Zainicjowany w dobrej wierze, acz wciąż bluźnierczy eksperyment wymyka się spod kontroli, łamiąc przy okazji serce pewnej pannie młodej...
Jedna z rozlicznych produkcji klasy B., które w latach 50-ych masowo powstawały za wrotami wielkich wytwórni (w tym przypadku: 20th Century Fox). Pozycja wbrew pozorom nie jest aż tak tandetna, jak można by wnioskować po samym tytule (no, może z wyjątkiem kilku ostatnich minut): twórcy słusznie bowiem wyszli z założenia, że lepiej skupić się na fabule i budowaniu nastroju, niż na efektach, na które zwyczajnie nie było ich stać. Mi obraz Del Rutha z miejsca przywiódł na myśl "Cat People" Tourneura, i to bynajmniej nie tylko ze względu na dziwne podobieństwo nazw - tutaj również na pierwszym planie jest wątek melodramatyczny i wpisany weń fatalizm. Dochodzi do tego jeszcze Luizjana jako miejsce akcji - w tą stronę z kolei skierował później swe kroki Paul Schrader, kręcąc remake wspomnianego obrazu z 1942 roku. Ogólnie rzecz biorąc, przyjemna to rzecz, w której znajdzie się kilka ciekawych pomysłów, w dodatku przyzwoicie zagrana. Warto nadmienić, że w jednej z ról pojawia się Lon "The Werewolf" Chaney - ot, takie "błogosławieństwo" od starszego pokolenia "Boogie-Manów".