Biografia markiza de Sade od Samuela Arkoffa i Jamesa H. Nicholsona, producentów, których wkład w rozwój kina eksploatacji jest wręcz nieoceniony. Początkowo do projektu przydzielony został Roger Corman, który z tandemem pracował wielokrotnie, jednak zrezygnował on na rzecz Cy Endfielda. Czy film miałby większy "pazur", gdyby za kamerą stanął jednak Corman, nie dowiemy się już raczej nigdy. Dość w każdym razie powiedzieć, że "De Sade" dziś prezentuje się raczej dosyć niewinnie. Sam markiz (grany przez Keira Dulleę) przedstawiony został tutaj wręcz jako ofiara opresyjnego społeczeństwa. Jego dzieje poznajemy w serii retrospekcji, co pozwala w niespełna dwugodzinnym seansie "upchnąć" pokaźny szmat czasu. Najciekawiej zaś prezentują się psychodeliczne sekwencje wizji tytułowego bohatera, włącznie z finałową sceną orgii. W ogóle ten charakterystyczny feeling lat 60-ych, odczuwalny tu niemal w każdym kadrze, to największy atut tejże produkcji. To plus gościnny udział Johna Hustona - jako całość obraz może nie zachwyca, ale są "smaczki".