Hollywood o Yukio Mishimie - bez łopatologii, za to z poetyckim zacięciem. Kino niebanalne, inspirujące i zadziwiająco subtelne. Życie jednego z najpopularniejszych japońskich autorów czasów współczesnych poznajemy poprzez pryzmat jego twórczości, klamrą jest zaś jego desperacka próba ratowania dawnej świetności...

Poetycka, intersująca wizja życia i samobójczej śmierci jednego z najlepszych japońskich pisarzy. Co prawda film czasem mija się z faktami biograficznymi (niektóre elementy życia Mishimy przejaskrawia, a niektóre spłyca), ale zdecydowanie wart jest obejrzenia. To po prostu dobre kino!

... gdzie życie artysty-samuraja przeplata się z fragmentami zaczerpniętymi z jego twórczości, by stopić się w jedno pięknie przeszywające cięcie miecza w chwili seppuku. Filozofia życia i sztuki w tonie poruszającej muzyki Glassa.
P.S. Spragnionym szerszej wiedzy o Yukio Mishimie polecam niniejszą monografię...

hybryda formalna autora Taksówkarza na ten sam temat: uwięziony we własnej głowie homo heroicus usiłuje przywrócić dawne wartości przechodząc od słów do czynów..

1. E.T. (1982) - John Williams
2. Północ - północny zachód (1959) - Bernard Herrmann
3. Misja (1986) - Ennio Morricone
4. Lew w zimie (1968) - John Barry
5. Planeta Małp (1968) - Jerry Goldsmith
6. King Kong (1933) - Max Steiner
7. Łowca Androidów (1982) - Vangelis
8. Władca Pierścieni: Drużyna...

Część biograficzna - interesująca. Ekranizacje dzieł Mishimy jednak mnie nie zainteresowały ani trochę. Gdybym się nie interesował tą postacią to bym nie dotrwał do końca filmu.

Film ekranizowany poprawnie, jednak w warstwie treściowej to niestety zbiór stereotypowych przekonań o życiu, twórczości i motywacjach Mishimy. Ciekawy jako przykład mitologizacji Japonii na Zachodzie bez krytycznej analizy kontekstów. Jako biografia bezwartościowe.