To żaden komediodramat, tylko czysty dramat, ewentualnie z komediowymi elementami. Te krowy mnie wkurzały, jedna paniusia głupia, zgięta wpół na tych swoich szpileczkach, a druga niby mądrzejsza ale cały czas w jakichś worach pokutnych. Wielkie dzieło sztuki to to nie jest, ale można obejrzeć, Dziędziel oczywiście podciąga ocenę. Jednak warto być przygotowanym na to, że raczej można się zdołować, bo na dziesięć osób, czytających mój wpis, przynajmniej jedną spotka to samo - glejak albo inny rak mózgu i szybka śmierć. Ktoś miał potrzebę zrobić o tym film, to zrobił, życzę mu zdrowia, żeby nie wywołał wilka z lasu. Szpital, choroba, śmierć, pogrzeb - można i tak, ale nawet nie płynie z tego żaden morał, nie jest to za bardzo głębokie. Wygląda to tak, jakby twórca filmu przeżył takie coś w swoim życiu i teraz chciał pokazać wszystkim wokół, że takie rzeczy się dzieją naprawdę, chciał się tym podzielić. Ale większość ludzi to wie, zna te uczucia i emocje, atmosferę czekania na szpitalnym korytarzu, śmierci, pogrzebu i chyba niekoniecznie chce to jeszcze oglądać na ekranie.