John Huston razem z Brytyjczykami z Romulus Films po AFRYKAŃSKIEJ KRÓLOWIE (1951) stworzył MOULIN ROUGE – epicką, wystawną biografię Henri de Toulouse-Lautreca. W rolę wielkiego malarza wcielił się Jose Ferrer, ale to nie on był największą gwiazdą filmu. W małej roli (choć po plakatach można by odnieść wrażenie, że w całkiem sporej) klubowej diwy i bywalczyni paryskich salonów możemy w filmie oglądać Zsa Zsę Gabor. Pochodząca z Węgier aktorka to jedna z najbardziej glamour gwiazd w historii kina i popkultury, kochająca rozgłos, luksus i mężczyzn (ślub brała aż 9 razy!). Choć grywała w filmach największych reżyserów, dla Gabor zawodowy sukces miał zawsze mniejsze znaczenie – liczyło się przede wszystkim zainteresowanie jej osobą, co pozwało prowadzić Zsa Zsie dostatnie życie w iście hedonistycznym stylu. Ten czar Gabor widać w każdej scenie, w której w dziele Houstona się ona pojawia. Można wręcz odnieść wrażenie, że celowo przestrzeń w filmie rozświetla się, gdy aktorka jest na ekranie. Poza tym MOULIN ROUGE boleśnie odtwarza nie tylko standardy banalnego biophicu, ale też stereotypowo interpretuje klisze o udręczonym artyście i zdeformowanej cielesności, która nie pozwala kochać. To jednak nie w fabule należy szukać walorów tej produkcji. To przede wszystkim kino pięknych, kolorowych obrazów, które robią niesamowite wrażenie nawet współcześnie. Widowiskowe, wystawne filmy w tamtej epoce nie były niczym niezwykłym, ale niewiele z nich w obrębie każdego kadru czy konkretnej sekwencji (np. pierwsza scena w klubie i obowiązkowo odtańczony kankan) wygląda jak skończone dzieło sztuki. MOULIN ROUGE to produkcja stworzona na największe ekrany świata. Feria nasyconych kolorów, czar bombastycznych scenografii i aura wielkiego widowiska to elementy, w których łatwo zakochiwało się weneckie jury w 1953 r., przyznając filmowi Srebrnego Lwa.