Zacznę od tego, że Mulan jest jednym z mich ulubionych filmów Disneya, a gdy miałam 10 lat
również lubiłam 2, jednak już wtedy widziałam w filmie kilka istotnych wad które mnie irytowały.
Teraz jako osoba dorosła muszę jednak przyznać, że wolałabym, by ten film nigdy nie powstał.
Jak większa większość Disneyowskich sequeli jest to jawna profanacja w stosunku do jedynki
(DreamWorks w tej kwestii bije korporację myszki Miki na głowę, gdyż większość ich kontynuacji
trzyma jakikolwiek poziom). Jednym z powodów dzięki którym już jako małolata byłam zła na tą
bajkę, był fakt, że złamała postacie które pokochałam dzięki jedynce. Shang tutaj jest wprost
tragiczny, w ogóle nie przypomina mi odważnego generała, który mimo swojej powagi ma serce
we właściwym miejscu i nawet pomimo wielkich chęci nie mogę zapomnieć jego dupkowatego
zachowania. Mushu jest wnerwiający, zdecydowanie zbyt egocentryczny i wredny. Tylko Mulan
jakoś mi nie przeszkadzała choć i ona została nieco skrzywdzona przez scenarzystów, z resztą
jedna postać, nawet taka jak ona, nie jest w stanie pociągnąć całego filmu. Bardzo nie podobało
mi się to jak przy końcówce to ona dostała po tyłku i była zmuszona (znowu) się poświęcać,
wolałbym, żeby to Shang się jakoś bardziej wykazał, może wtedy zrehabilitowałby się trochę, za
to, że przez pół filmu zachowywał się jak palant. Fabuła nie ma w sobie nic specjalnego, tak
samo jak postacie poboczne. W mojej ocenie nie warty uwagi,.