Bardzo dobre podsumowanie. Nie wiem po co było wykorzystywać w tym filmie symbolikę ying i yang, która wiąże się z balansem i jest nie do pogodzenia z europejskim romantyzmem i w ogóle z całą zachodnią metafizyką. Ucieszyłam się na początku filmu, kiedy zobaczyłam jak Mulan udziela dziewczynkom lekcji, gdzie bardzo zręcznie, przystępnie, obrazowo i atrakcyjnie wprowadza dzieci-widzów w obcy kulturowo motyw. A potem fabuła rozszczepiła się na dwie części: w pierwszej Mulan systematycznie rozwala monarchię doprowadzając ją na skraj wojny w imię promowania skrajnego europejskiego indywidualizmu, w drugiej próbuje się dotrzeć z mężem, który jest potraktowany jak relikt jakiejś starej złej tradycji, problem w tym, że reprezentuje wschodnią kulturę i wartości.

Widzimy wyraźnie, że film wartościuje jedną kulturę kosztem drugiej próbując "modernizować" i kolonizować tej kultury wartości i symbole i zmieniając ich sens. No i bardzo nieładnie. Bo Mulan 1 tak nie robi - bohaterka nachachmęciła, wie, co zrobiła źle i przyjmuje swój los z pokorą, ale była to sytuacja tragiczna, w której wybrała mniejsze zło i zostaje za to rozliczona sprawiedliwie, bo cesarz indywidualnie rozpatruje jej sprawę i ten tragizm dostrzega. Sprawiedliwość to jest ta uniwersalna kategoria, która zachodniego widza nasyci i przyciągnie. A część druga jest po prostu bezczelna.

I ten błąd w kolorach, o którym piszesz - myślę, że masz rację co do powodów, dla których zostały świadomie lub nieświadomie zamienione. Dla mnie to jednocześnie najprostszy i najlepszy przykład uprzedmiotowienia kultury Wschodu w tym filmie.

Myślę, że nie do końca zrozumiałeś przesłanie tej bajki. Wcale nie chodziło tutaj o podążanie za głosem serca (nieważne, co to serce podpowiada), tylko na życiu i postępowaniu w zgodzie ze samym sobą, a nie naśladowaniu innych czy byciu "takim a takim", bo określonym grupom społecznym czy ludziom się tak podoba :)

No i o to właśnie chodzi Nezumi - na to miejsca nie ma w kulturze Dalekiego Wschodu, gdzie osadzona jest akcja bajki. Podług konfucjańskich zasad organizacji społecznej, każdy człowiek ma swoje miejsce w hierarchii społecznej i ma bezwzględnie być posłuszny państwu. Każdy człowiek jest trybikiem większej całości, która jest sprawna tylko wtedy, gdy każdy wykonuje swoją część.
W filmie występuje także taijitu (popularnie zwane "yin-yang"), które jest symbolem turtu filozoficznego zwanego Taoizmem. Podług zasad tej szkoły filozoficznej, wszechświat jest skonstruowany wedle specyficznego planu. Człowiek tego planu może nie rozumieć, ale nie powinien przez to próbować go zmieniać.

Mulan w tym filmie z kolei totalnie odchodzi od założeń kultury dalekowschodniej. Księżniczki mają wyjść za synów mongolskiego chana, celem uniknięcia wojny między Hordą, a Chinami. Mulan z kolei odwodzi je od tego pomysłu, nie tylko narażając przetrwanie całego państwa, ale także doprowadzając do ogromnego mezaliansu - oto bowiem cesarskie córki chcą związać się ze zwykłymi, nisko urodzonymi żołdakami.
Bajka osadzona jest geograficznie w Chinach, ale to co się wyprawia w jej trakcie, z Dalekim Wschodem i jego kulturą nie ma nic wspólnego.

Może czarny wisior dla chłopaka ma przypominać mu o jego ukochanej, a biały dla dziewczyny - o jej chłopaku?

Zapomniałeś wspomnieć o tym, jakim gnojem i szumowiną jest Mushu w tym filmie. Ciągle próbuje rozdzielić Mulan i Shanga ze swoich własnych niecnych i wrednych pobudek. Ilekroć się nie pojawiał, miałem ochotę kopnąć go w jego łuskowate jaja i powiedzieć "stary poje***o cię?". Ogólnie film to okropny, źle napisany paździerz z naprawdę okropnym morałem. Trzymać się z dala od tego

Widać że nie zrozumiałeś filmu... Oczywiście że trzeba bo to jest ważna.. M.i.n. wybieranie mężów corkom bo tak tradycja nakazuje. To jest głupota... A Mulan ma rację co do swoich przekonań m.i.n że małżeństwo powinno być z miłości.

To jest Twoja subiektywna opinia.

Teraz spróbujmy spojrzeć na to obiektywnie - czy ryzykowanie życia ludności i bezpieczeństwa kraju jest odpowiednią ceną za to, by spróbować być z osobą, w której jest się zakochanym (instant love to nie prawdziwa miłość) - spróbować, bo jeśli dojdzie do wojny, to wszyscy są narażeni, także te księżniczki.

Dodam jeszcze że w rodzinach arystokratycznych w tamtych czasach małżeństwa były zawierane ze względów politycznych nie tylko na dalekim wschodzie. Dotyczyło to także Europy. Zaczęło się to zmieniać dopiero w XX w., a wśród rodzin panujących to kwestia ostatnich lat. Wystarczy wspomnieć, że w brytyjskiej rodzinie królewskiej pierwszym następcą tronu poślubiającym "kobietę z ludu" jest dopiero książę William.
Bajka do tego rozmija się z tzw. dalekowschodnią mentalnością i naukami Konfucjusza. Ludzie wtedy byli uczeni i wierzyli, że obowiązek i wspólnota są ważniejsze od szczęścia jednostki. Żadnej księżniczce nawet nie przyszłoby do głowy żeby zerwać zaręczyny i narazić swój kraj aby być z mężczyzną, którego kocha.