Jestem z rocznika '98, więc tych czasów nie mam prawa pamiętać. Obejrzałam film z czystej ciekawości. Raczej nie żałuję, ale seans zaliczam do tych z kategorii depresyjnych. Sama pracuję w korporacji, dzięki losie nie w sprzedaży, i raczej obce są mi te wszystkie problemy przedstawione w filmie. Mimo to jestem w stanie uwierzyć, że sprzedaż tak działa, a już na pewno tak to mogło wyglądać na początku lat 90., nawet te szybkie awanse dziewczyny (chociaż i dzisiaj to nie jest rzadkie pewnie). Punkt zwrotny filmu jest baaardzo ciężki, zwłaszcza że dotyczy w sumie najsympatyczniejszego z grupy salesmanów. W gruncie rzeczy wszyscy z szeregowych pracowników byli w porządku, nie czuło się do nich specjalnej awersji, po prostu wkręcili się w firmę, liczyli na łatwą (no, powiedzmy) i dużą kasę.
Film wizualnie jest typowy dla tamtych lat, raczej nic szczególnego, wiadomo, że się zestarzał. Gra aktorska naprawdę w porządku, nie ma do czego się przyczepić, wielu młodych, teraz już dość znanych, polskich aktorów. Na szczególną uwagę zasługuje postać Grzegorza, jak dla mnie absolutnie idealnie zagrana.
O ile wizualnie film się zestarzał, o tyle pewnie fabularnie zyskał na czasie i zyskiwać dalej niestety będzie. Sama mogłam odnaleźć pewne punkty wspólne dla Vin-Netu i mojej firmy, dla podejścia salesmanów sprzed punktu kulminacyjnego i mojego. Perfekcyjnie oddane podejście przełożonych do pracowników jak do trybików w maszynie, które można szybko i w miarę tanio zamienić i mamienie ludzi kasą, benefitami, roztaczanie przed nimi jakichś celów, z którymi mają się niby identyfikować. No i po trupach do celu, wiadomo, to się nie zmienia.
Końcówka jak dla mnie trochę przesłodzona, ale scena z papieżem ją rekompensuje. Absolutnie rewelacyjna i niespodziewana, dlatego taka śmieszna!