Jeden z najpiękniejszych plastycznie polskich filmów, łączący wystylizowane, czarno - białe zdjęcia ze stanem duszy pary młodych ludzi zupełnie zagubionych w nowej rzeczywistości i księżycowym pejzażu miasteczka zaludnianego przypadkowymi mieszkańcami. Dramat psychologiczny rozgrywający się tuż po wyzwoleniu: historia człowieka, który na Ziemiach Zachodnich szuka ucieczki przed konsekwencjami wojny, chcąc rozpocząć nowe życie. Bożek, w przeciwieństwie do Maćka Chełmickiego, nie wykonał rozkazu, w nowym miejscu szuka zapomnienia i samotności, poznaje Lucynę, dziewczynę dojrzalszą od niego, zawiera jednak znajomości z innymi kobietami. Kiedy dowiaduje się, że członkowie organizacji podziemnej są na jego tropie, opuszcza pospiesznie miasteczko. Ale po przemyśleniu własnej sytuacji podejmuje ryzyko powrotu do Lucyny.

Akcja filmu toczy się tuż po zakończeniu II wojny światowej. Bożek przeżył koszmar wojny. Teraz próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Przenosi się na ziemie odzyskane i tu próbuje rozpocząć nowe życie. Wiedzie samotne życie, w samotności próbuje odzyskać równowagę. Pewnego dnia poznaje Lucynę i mimo, że spotka też inne kobiety to właśnie ona wywrze na nim największe wrażenie. Gdy Bożek dowiaduje się, że jest poszukiwany przez organizację podziemną planuje uciec z miasta. Jednak dochodzi do wniosku, że jego uczucie do Lucyny jest tak silne, że postanawia wrócić.

Dramat psychologiczny, rozgrywający na Ziemiach Odzyskanych, się tuż po wyzwoleniu.
Historia człowieka, który szuka ucieczki przed konsekwencjami wojny i chce rozpocząć nowe życie. Nie wykonał rozkazu. Ucieka i osiedla się w małym miasteczku, gdzie szuka zapomnienia i samotności. Poznaje tam Lucynę - dziewczynę dojrzalszą od niego. Kiedy członkowie organizacji podziemnej wpadają na jego trop, opuszcza pospiesznie miasteczko. Wszystko wskazuje jednak na to, że wróci do Lucyny, bo łączy ich prawdziwa miłość...