Pellingtonowi i Perry'emu udało się, oczywiście, moim zdaniem - pokazać wędrującą granicę między ludźmi i rzeczami, ale tę granicę ostateczną zwaną pamięcią i rozpaczą. Portugalczycy mają na to odpowiednią nazwę - "saudade"; ich bard, Chico Buarque, napisał: "Saudade to sprzątanie/ w pokoju zmarłego syna. " Ten amerykański film jest bardzo... europejski, ja znalazłem w nim melancholię Kieślowskiego.
"Nostalgia" jest filmem jednocześnie prostym i trudnym; prostym, ponieważ mówi o sprawach, które dotyczą i dotykają każdego człowieka, trudnym zaś dlatego, że niewielu ludzi przystaje, by się im przyglądnąć i próbować zrozumieć. Gdy zostaje tylko fotografia (książka, piłka bejsbolowa, breloczek), to jest bardzo mało, ale często to jest wszystko, jeśli chodzi o rzeczy, te rzeczy, które ktoś bliski kiedyś dotykał, które cieszyły go, które zostały...