W filmie dla lepszego efektu i wyrazu przedstawione są dwie mocne skrajności. Obie przybrały postać kobiety. Pierwsza to Kasia wierząca i łagodna, druga to Kris ateistka i kobieta bezkompromisowa.
Mimo iż różne pod każdym względem, to łączy je potrzeba realizacji swojego planu, bez względu na cenę i uczucia innych. W jednym wypadku jest to miłość i oddanie do Boga, a w drugim miłość i oddanie się pracy, karierze. Obie kobiety nie zwracają uwagi na potrzeby bliskich dla nich liczy się tylko to w co wierzą.
I gdzieś między te dwie Kobiety” skrajności” zaplątał się mężczyzna Angelo.
Dla jednej się poświęcił a druga go wykorzystała. Jedna przysporzyła mu psychicznego a druga fizycznego cierpienia. Oj… złe te kobiety:/
Wydaje mi się że głównym przesłaniem filmu jest przestroga przed zbyt głębokim, wręcz skrajnym poświęceniem się jednej sprawie. Skrajność nie jest dobra ani w jedną ani w druga stronę.
Angelo poświęcił się w imię miłości, Kris dla kariery i oboje to stracili. Jak wysoce Angelo był moralny i wierzący a Kris wręcz odwrotnie, po utracie sensu życia nastąpiła radykalna zmiana hierarchii wartości wyznawanych. Angelo zwątpił nieco i oddalił się od Boga a Kris zaczęła wierzyć w cos więcej niż tylko kariera. To tak pokrótce, bo nie jestem pisarzem... ale pisać
można o tym filmie wiele, tylko nie to, że jest czarno-biały.