Przyznam się, że mam problem z oceną tego filmu. I nie chodzi mi tylko o umieszczenie go na skali forum. Po prostu jest to bardzo niezwykła opowieść i nie da się ukryć, że osoby w niej przedstawione także są jakby "niezwyczajne". Takie tematy nigdy nie są łatwe ani w uchwyceniu, ani w odbiorze i dlatego to co widzimy można interpretować na wiele sposobów. Film hipnotyzuje (duża w tym zasługa świetnie dobranej muzyki), ale też niepokoi. I przyznam, że nie wiem które z tych odczuć przeważa. Dużym plusem jest jego delikatność. To w jaki sposób ukazuje się tu temat tzw. "lolity" - jakże odmienny od typowego wizerunku - sprawia, że łatwiej jest go zaakceptować. I wydaje się, że ostatecznie wszystko sprowadza się do pojęcia miłości. Typowej lub nie, ale jednak do uczucia, które rządzi naszym życiem. I jeśli odrzucić otoczkę tabu, można powiedzieć, że jest to całkiem piękny film o potrzebie kochania kogoś na kim nam naprawdę zależy.