Opowieść
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Czy można wymyślić coś głupszego?
Więc tak panie, mimo że nie pamiętacie możecie sobie kogoś oskarżyć o gwałt w dzieciństwie. Nie pamiętacie? To o niczym nie świadczy.
Tylko pamiętajcie że to był biały mężczyzna, bo inaczej rasizm.
Głupi jesteś. Istnieje coś takiego jak wyparcie.
W dzieciństwie znęcano się nade mną i większość z tego wyparłam. Dzisiaj, jako dorosła osoba, jak mi ktoś z bliskich mówi, co się działo w tamtych czasach, wydaje mi się, że słucham jakiejś opowieści o kimś zupełnie innym. Mechanizm wyparcia to obrona przed popadnięciem w szaleństwo, tak działa nasza psychika.
Tak, tak, jasne... Też miałem podobne doświadczenia w dzieciństwie ale o niczym nie zapomniałem...
No widzisz, widocznie masz mocniejszą konstrukcję psychiczną. Ale to, że ciebie to nie spotkało, nie oznacza, że mechanizm wyparcia nie istnieje, bo ty go wypierasz :D
Ja kilku lat ze swojego dzieciństwa praktycznie nie pamiętam i wcale tego nie żałuję.
To nie jest kwestia siły psychiki ale doboru mechanizmów obronnych. Jedna osoba wyprze a inna obarcza wina ofiary żeby zachować spójność obrazu dorosłych - opiekunów.
Dziękuję za życzenia, widać miłość i troskę w twoich słowach. Dobrze że jest jeszcze ktoś na świecie kto dużo widział w życiu i dużo o nim wie - nauczaj zatem :DDD
Ale ty wiesz o wiele więcej co już pokazałeś w komentarzach wyżej. I te przeżycia z dzieciństwa...współczuję. Nie bądź taki skromny, wiedzą z zakresu psychologii o ofiarach gwałtów zagiąłbyś nie jednego doświadczonego lekarza i psychoterapeutę. Marnujesz się na tym forum.
Określ się, albo g*wno widziałem i g*wno o życiu wiem albo jestem fachowcem?
Pokrętna logika z słów twych płynie...
Ale nie wyparły czego? Znasz każdą ofiarę holokaustu i jej psychikę? Weź coś poczytaj mądrego, zanim walniesz kolejną bzdurę.
Jeszcze raz mnie znieważ publicznie, ignorantko, to wkroczę na drogę prawną i ci nie popuszczę. Screeny mam zachowane. Won!
Screen do pracodawcy wysłać razem ze zdjęciem czy bez zdjęcia?
https://deskgram.net/p/1950809544192335279_186509350
Emocje żadne z mojej strony. Nie pozwolę się znieważać przez - najwyraźniej - niezrównoważone osoby.
Dlaczego Filmweb nie reaguje i nie banuje takich osobników? Jestem notorycznie atakowana przez internetowych psychopatów, którzy non-stop komentują moje wypowiedzi w rozmaitych wątkach w sposób niewybredny.
To nie odpisuj ograniczony prostaku. Mogłeś sobie wygooglać zanim się ośmieszyłeś takim postem. Jeśli sam jesteś nieskomplikowany psychologicznie jak szympans po wylewie to nie znaczy, że każdy. Nara.
Typowa polska ignorancja w tematyce psychologii :)
Kolega zanim się podzieli swoimi mądrościami, powinien nieco poczytać i zapoznać się z najnowszą wiedzą z zakresu psychologii, badania potwierdzają, że takie mechanizmy obronne mózgu jak np wyparcie to nie mit.
Tak funkcjonuje mózg i w taki właśnie sposób radzi sobie z traumatycznymi przeżyciami, by umożliwić dalsze funkcjonowanie, niezależnie czy w to wierzysz czy nie.
Tak, zapewne nie zauważył kolega, że powyżej jest 10 wątków opisujących dokładnie ten mechanizm. Poczytam i zapoznam się, może przypomnę sobie jakieś gwałty z dzieciństwa...
Ona przecież nie zapomniała samego faktu, ale zmieniła jego interpretację, by nie czuć się ofiarą. To również element wyparcia, ucieczki przed traumą dość dobrze znany w psychologii. Ergo, chyba zwyczajnie sam film przez Autora wątku był oglądany po łepkach.
To zapodaj teraz szereg przykładów ww. przez ciebie bełkotu na przykładzie wielu, wielu ofiar holokaustu. Ignorantko - twoja wiedza o poppsychologii jest czysto wikipedyczna.
To było do mnie? Po tak długim czasie. Widzę, że w każdym Pani/Pana poście wracają niczym bumerang ofiary holokaustu. Problem w tym, że porównuje Pani/Pan zupełnie odmienne sytuacje urazowe. Molestowanie (zwykle) nie wiąże się ze stałym zagrożeniem życia, skrajnym wycieńczeniem organizmu, obcowaniem ze śmiercią bez ochronnego dla naszej psyche rytuału i szacunku wobec zmarłego. Ofiary holokaustu cierpiały na silny stres pourazowy, który nazwano, o ile się nie mylę, syndromem poobozowym. To cały konglomerat objawów, zachowań, które były opisywane przez różnych badaczy (np. Antoni Kempiński). Wśród tych objawów było też wycofanie społeczne lub próba życia takiego, jakby się nic nie stało i ujawnienie syndromu dopiero w późniejszym wieku, gdy dana osoba już nie dała rady kontrolować swoich zachowań w tym samym stopniu, co wcześniej. Ergo - była to pewna próba wyparcia, choć odmiennego niż wśród ofiar molestowania.
Skoro nie jest Pani/Pan ignorantką z dziedziny psychologii (jak ja), to chyba tego typu prace powinny być Pani/Panu znane.
Sorry, ale wyżej postawione pytanie jest z gatunku: "To dlaczego ci ze złamana nogą nie czuli bólu zwichniętej kostki?"
I jeszcze jedno. Powtórzę. Bohaterka nie zapomniała. Uznała, że był to związek, który sama zakończyła i mogła wtedy sprawę pozornie odpuścić, zapomnieć o niej - tak jakby zapomniała o przygodnym kochanku. Mogła udawać przed samą sobą, że to nie miało znaczenia dla jej psyche i w konsekwencji dla jej życia.
Pozwoli ono (skoro do mnie zwraca się per pan/pni, skoro doskonale wie, że panem nie jestem), że pierwszej części bełkotliwego wywodu nie skomentuję, bo na to nie zasługuje.
W której szkole psychologicznej "dość dobrze znany"? Na podstawie jakich metod badawczych (rzetelnych? trafnych?) w mitologiczny efekt wyparcia jest ugruntowany? Ono wie, mam nadzieję, doczytało w wikipedii, że Freud to oszust konfabulujący swoje rzekome "wywiady"? Proszę podać szereg danych metaanalitycznych, współczesnych, potwierdzających na danych ilościowych "dobre ugruntowanie w psychologii wyparcia". Wyparcie to bełkot, humbug pseudointelektualny, tyle samo warte,co "badania" oszusta Freuda na histeryczkami z wiedeńskiej klasy średniej. Poczyta niech ono o pladze fałszywych wspomnień w USA.
Ono w takim razie nie oglądało w uwagą tego niedorzecznego filmu. Bohaterka zapomniała, i dlatego szperała po listach, rozmawiała z matką i innymi osobami z tamtego okresu - "aby odkryć prawdę". Takich rzeczy się nie zapomina. Podobnie - jak nie zapomina się każdej innej traumy, w tym - holocaustu. Teraz ono pojęło?
Ono nie wie, bo nie widziało i nie zna osobiście, a podczas dyskusji się jej nikt nie przedstawił.
Ono radzi jedynie oderwać się od psychoanalizy i poczytać np. neurofizjologów takich, jak:
Jagodzińska (Rozwój pamięci w dzieciństwie), LeDoux, Phelps, Loftus czy Niedźwieńska.
Dobra, pomińmy Zimbardo. A co mi tam.
Wiele rzeczy się zapomina, kochanków również (szczególnie jeśli chce się ich zapomnieć - polecam zdanie: "Uznała, że był to związek, który sama zakończyła i mogła wtedy sprawę pozornie odpuścić, zapomnieć o niej - tak jakby zapomniała o przygodnym kochanku."), ale może aby taką prostą prawdę odkryć, trzeba mieć więcej lat lub odmienne doświadczenia życiowe, poza tym nieco więcej pokory wobec owych, własnych doświadczeń, wiedzy i sądów. Swoich i nie swoich. Czego ono szczerze życzy interlokutorce.
I na tym kończy dyskusję, bo ono nie ma w zwyczaju dyskutować z osobami, które nie są zdolne do kulturalnej, normalnej wymiany zdań.
Mylisz pojęcia. Przywołujesz wyrywkowo coś, o czymś gdzieś przeczytałaś. Podkreślę zatem - doczytaj o fałszywych wspomnieniach, o syndromie fałszywych wspomnień i o pladze - rzekomo - fałszywie odzyskanej pamięci (w tym - o molestowaniu w dzieciństwie/adolescencji) wśród pacjentów amerykańskich terapeutów. Dziś angielski znają wszyscy w stopniu zaawansowanym, baza monografii i artykułów naukowych np. w EBSCO też jest ci doskonale znana - zatem - miłej lektury!
normajane ja jestem przykładem. Część osób wypiera,część nie. Holokaust wydaje mi się ze jest kiepskim przykładem bo mówi się o tym do dzisiaj,duzo osob tam bylo, rozmawiało sie o tym,dużo osób tam zginęło, wiec jak to wyprzeć? Jak ci ktoś przypomni część to sobie przypominasz resztę.
Nowoczesna psychologia powinna się bliżej zainteresować mechanizmami "wparcia": pod wpływem ogólnego klimatu epoki, presji społecznej, a niekiedy także chrapki na tłuste odszkodowanie (wspaniale ułatwiające dalsze funkcjonowanie) mózg nadaje straszliwą interpretację banalnym nieraz i nieszkodliwym doświadczeniom.
Kluczem jest słowo "najnowsza wiedza". Sporo dzisiaj w okół nas "najnowszej wiedzy", która dla rozumnego człowieka jest czystą ideologią.
To tzw. 'wyparcie' jest elementem bardzo wygodnym dla pewnych kręgów, zwłaszcza prawniczych i bardzo niebezpieczne dla społeczeństwa, ale z tego nikt na razie sobie nie zdaje sprawy.
To podaj te metaanalizy. I odpowiedz na pytanie następujące: dlaczego żadna ofiara holokaustu nie wypiera?
Poza wszystkim powyższym (mechanizmy wyparcia) to ten film jest oparty na faktach. Jennifer Fox nawet nazwiska bohaterce użyczyła / nie zmieniła... Także scenariusz autobiograficzny, niestety.
PS. W sumie to gratuluję jawnie deklarowanej ignorancji. Wszak "ignorance is bliss".
No cóż, dzięki temu stanowię tło na którym tacy jak ty mogą na chwilę zabłysnąć, powtórzyć o mechanizmie wyparcia (gdybym raczył o nim zapomnieć mimo 12 podobnych wpisów) i napisać jakąś mądrą maksymę w obcym języku.
...winieneś mi wdzięczność?
Ale ona wcale nie zapomniała tylko zapamiętała to jako "bycie w związku" i wydawało jej się że była wtedy znacznie dojrzalsza. Dopiero gdy uświadomiła sobie swój wiek i fizjonomię dziecka to zaczęła przypominać sobie jak było naprawdę.
Też tak to odbieram. Zresztą kilka razy podkreśla, że nie czuję się ofiarą, uwiedzioną, molestowaną dziewczynką. Po części może to jej mechanizm obronny, ale moim zdaniem zadziałało w tym przypadku ego. Chciała być zauważona, doceniona, zapewne kochana (też jako dziewczyna), nawet jeśli w konsekwencji wiedziała, że to w sumie jest nie tak.
Dopiero z perspektywy swoich dorosłych doświadczeń, podczas tego śledztwa, głównie w wyniku zderzenia i konfrontacji jej wyidealizowanych wspomnień, ze społecznym odniesieniem i oceną "czynu", doszło do niej, że jednak prawda była inna. I stąd też jej (spóźnione) załamanie.
p.s. drodzy użytkownicy i forumowicze... sami wchodzicie na dół strony i czytacie te komentarze, poszukując więcej "informacji" - więc proszę nie narzekać, że ktoś, coś za dużo chlapnął przed "obejrzeniem". bo to śmieszne jest.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
