Film generalnie budzi ambiwalentne odczucia. Z jednej strony sytuacja amerykańskich żołnierzy w Wietnamie, ich wzajemnych relacji oraz ciągnących się za nimi przez dziesięciolecia traum. To wszystko zamarynowane w gęstym sosie z patosu, symboli i wzniosłych min.

Z drugiej strony, "mimochodem" pominięta ta ważka część, że cała ta krwawa, ludobójcza jatka kosztująca życie siedemdziesięciu tysięcy Amerykanów i milionów Wietnamców była po prostu psu na budę, że była po prostu po nic.

To te dwie prawdy powinny być w takim filmie zderzone, dotyczącym tej wojny i wielu innych, że ludzie z wypranymi mózgami uczestniczą w imię "ideałów" w tragediach, które niczemu w istocie nie służą. W zamian za zabitego syna, otrzymuje się kawałek wytłoczonej blaszki, która by to jakoby miała cokolwiek wzniosłego w tym smutnym kontekście symbolizować. A nie symbolizuje niczego więcej, jak ludzki obłęd.

Po rządach kaczystów, nasz kraj również będzie potrzebował porządnego spoiwa ...

Pierdo.isz bzdury jak małolat.

Peace. Ten film był tak marny że już mi wyleciał z głowy. Miłego wieczoru życzę.