Juliusz Machulski, twórca kultowych polskich komedii, takich jak "Seksmisja", "Kiler" czy "Vinci", tym razem jako producent, przedstawia Jana Machulskiego, legendarnego kasiarza Kwino, w jego ostatniej roli.

"Ostatnia akcja" to dynamiczna i zabawna komedia, pełna zwrotów akcji i finału jakiego nikt się nie spodziewa, utrzymana w klimacie najlepszych filmów Guy'a Ritchie, czy takich hitów jak "Ocean's 11".

Opowiedziana z niezwykłym poczuciem humoru historia więzi między wnukiem, który zadziera z niewłaściwymi ludźmi a dziadkiem, który zamierza  wyciągnąć go z opresji tzw. "sposobem" wywołuje niekończące się salwy śmiechu i jest zdecydowanie najlepszą polską produkcją nadchodzącego lata.

Warszawa, kilka lat temu. Młody mężczyzna traci pracę w klubie, prowadzonym przez wpływowego gangstera. Kiedy domaga się zaległej wpłaty, zostaje dotkliwie pobity, o czym informuje policję. Ale śledztwo trafia w ręce funkcjonariusza powiązanego z mafią. Sprawę pobicia wnuka bierze w swoje ręce pan Zygmunt, senior rodu, który przyjeżdża do stolicy, by spotkać się ze swoimi przyjaciółmi z powstania warszawskiego. Wraz z towarzyszami broni postanawia przeprowadzić akcję odwetową.

Narratorem filmu jest jeden z jego drugoplanowych bohaterów, Robert Malinowski, opowiadający historię, jaka przydarzyła się kilka lat temu jego przyjacielowi, który zadarł z mafią. Chłopakowi z pomocą pośpieszył wówczas dziadek, który przeszedł w życiu wiele - powstanie warszawskie, piekło kanałów - dlatego teraz byle "gangsterzyna" nie mógł go wystraszyć. Porachunki byłego akowca i jego dawnych towarzyszy z mafią miały miejsce nomen omen w Warszawie. Komisarz Majchrowski ze stołecznej komendy jest na usługach ludzi mecenasa Szaro, właściciela luksusowego klubu, który pod przykrywką nocnego baru prowadzi ciemne interesy. To człowiek bezwzględny i chciwy, pozbawiony jakichkolwiek skrupułów moralnych. Kiedyś był cinkciarzem, fałszował też zakłady na wyścigach konnych. Dziś, elegancko ubrany, opływający w luksusy, jest panem sytuacji i to on stawia warunki. W jego barze pracuje śliczna, młodziutka Magda, którą pomiatają goryle Szaro. Za dziewczyną wstawia się oburzony takim traktowaniem Mateusz Zuber, który jest tu kelnerem. Ale, niestety, obrywa i od razu zostaje wyrzucony z pracy. Tymczasem w Warszawie jest przejazdem, wracający z sanatorium dziadek chłopaka, były akowiec, uczestnik powstania warszawskiego, Zygmunt Zuber. Ponieważ ojciec Mateusza, Tomasz, za bardzo przejmuje się prowadzeniem własnego biznesu, obowiązek odebrania dziadka z dworca spada na wnuka. Przy okazji Mateusz wysłuchuje wspomnień o powstaniu warszawskim i dawnych czasach. Chłopak jeszcze nie zdaje sobie sprawy, że to właśnie ten "nudny" dziadek, jako pierwszy stanie w jego obronie przed gangsterami. Kiedy Mateusz idzie do klubu, żeby odebrać należną mu zapłatę za przepracowany miesiąc w barze, ludzie Szaro nie chcą z nim rozmawiać i pokazują chłoptasiowi, gdzie jest jego miejsce. Pobity dotkliwie Mateusz, trafia do szpitala, gdzie zjawiają się rodzice, dziadek, jego dziewczyna Magda, a także komisarz Majchrowski, który zamierza umorzyć śledztwo. Tomasz Zuber obawia się, że teraz mafia dobierze się do niego i zrujnuje mu biznes. Przerażony dekuje się w swojej firmie. Do akcji śmiało wkracza za to senior rodu, Zygmunt Zuber. Zirytowany tchórzostwem Tomasza i bierną postawą policji, postanawia na własną rękę wymierzyć sprawiedliwość sprawcom pobicia jego wnuka. Zygmunt Zuber skrzykuje dawnych towarzyszy broni z powstania warszawskiego, którzy mimo podeszłego już wieku nie zawahają się przeciwstawić warszawskim gangsterom, rządzącym niepodzielnie w stolicy. Zuber, Kotek, Rotor i Czujny, wspierani przez dawną sympatię Zygmunta z powstania, Gogę, oraz AL - owca Władka przygotowują plan operacyjny zniszczenia gangstera Szaro. Ważną rolę w tej akcji odegrają: słynne jajko Faberge oraz pani pułkownik Dowgird.