Do dworku przyjeżdża trójka muzealników - Tomasz, lękliwa panna Wierzchoń i nieustannie zapadający w letarg Bigos. Mają sporządzić rejestr znajdujących się tu cennych eksponatów i urządzić muzeum. Panna Wierzchoń i Bigos chcą nastraszyć Tomasza, by zrezygnował z funkcji kustosza. W dworku dzieją się rzeczy dziwne i niesamowite. Ekscentryczna wczasowiczka Mery urządza seans spirytystyczny, po dachu spaceruje lunatyk, w parku grasuje Biała Zjawa w asyście wilkołaków, Bigos nie tylko popada w letarg, ale i znika, skradzione zostają masońskie skarby, w pościg za złodziejami ruszają muzealnicy cudacznym pojazdem Tomasza . .

Do dworku Czerskiego przyjeżdża pan Tomasz z ekipą, mają zrobić inwentaryzację eksponatów. Zmarły właściciel przekazał swoje zbiory państwu. Śledzi ich dawny dozorca, powiernik tajemnic Czerskiego. W nocy w pałacowym parku straszy Biała Dama. Muzealnicy uczestniczą w seansie spirytystycznym, zorganizowanym przez ekscentryczną Mary. Zostają uwięzieni w pokoju przez Baturę, dawnego kolegę Tomasza, który chce wywieźć za granicę znajdujące się tu pamiątki po loży masońskiej. Tomasz rano odkrywa przejście przez grobowiec do pomieszczeń loży i tam zostaje ogłuszony przez ludzi Batury. Złodzieje odjeżdżają z łupami w workach. Tomasz i ekipa - zamiast ich ścigać - idą na spektakl teatrzyku dziecięcego. Zawartość worków została wcześniej zamieniona na kamienie. Rano Tomasz pokazuje wszystkim odnalezione skarby. Kustoszem nowego muzeum zostaje panna Wierzchoń. Duchami z parku były miejscowe dzieci, pragnące w ten sposób zwabić turystów.