Czy i Wam też się zdarza, że przy pierwszym obejrzeniu filmu - podoba Wam się on średnio. Natomiast za drugim razem dostrzegasz w nim prawdziwe bogactwo faktury?
Mnie się to zdarzyło już kilka razy. Na przykład z 'Małą Miss / Little Miss Sunshine'. Pierwszy seans z lekka zawiódł, tym bardziej, że poprzedzony był lekturą recenzji chyba nadto entuzjastycznych, jaka to niby cudowna komedia jest. Dopiero przy drugim kosztowaniu dania dostrzegłem liczne smaki i smaczki.

Stosunkowo niedawno (z naciskiem na stosunkowo) zafundowaliśmy sobie 'Parę na życie / Away We Go' w reżyserii Sama Mendesa. To taka historyjka o parce w wieku 30+, która "zachodzi w ciążę" i zaczyna gorączkowo fruwać z jednego miasta do innego w poszukiwaniu jakiejś stabilizacji (prawie jak Clooney w 'Up In The Air'). Onegdaj, tuż po zakupieniu płytki, opinia nasza była raczej pozytywna, lecz bez przesady. I dopiero wczoraj uświadomiliśmy sobie, że każda z serii jednoaktówek, na jakie w istocie film się dzieli, to perełeczka. Podobnie jak dialogi. Te amerykańskie świrki i świry, jakich ci młodzi napotykają na swej drodze - to postaci przepyszne; świetni są aktorzy drugoplanowi ale ci główni też niezgorsi. W pamięć zapada zwłaszcza Maya Rudolph - bladoskóra aktorka afroamerykańska o urodzie mocno nieklasycznej (grała pannę młodą w 'Druhnach / Bridesmaids') oraz Maggie Gyllenhaal w epizodycznej roli kobiety nie uznającej wózków (strollers) i plotącej inne bzdurki w temacie miłości rodzicielskiej. Polecam.