Ten film początkowo wyglądał na teatr TV, ale był w nim głębszy sens o czym można było się przekonać później. Rozgrywanie akcji w małej przestrzeni z jednej strony mnie męczyło z drugiej pozwalało przyjrzeć się konkretnym postacią z bliska widzieliśmy dokładnie ich twarze i reakcje na pewne wydarzenia nie był to film akcji stąd też mało wymagających mógł znużyć. Moim zdaniem film ten pokazuje w dobry sposób relacje pomiędzy ludźmi w momencie podejmowania ważnych decyzji ich lęki, niepokoje, które im nieustannie towarzyszą w życiu, podkreśla on niepewność podejmowanych decyzji, pokazuje iż młodzi ludzi nie wiedzą czego chcą nie wiedzą do czego chcą dojść, co czują. Aczkolwiek film nie był bez wad wątek z aktorem, pacjentem głównego bohatera jakoś nie miał się do całej reszty owszem, można było znaleźć różne luźne skojarzenia i powiązania, ale wszystko razem jakiegoś jednego głębszego sensu nie miało, tylko dwa oddzielne bo właściwie były to dwa wątki nadające się na osobne filmy. Uważam, że to film niezły ciekawie zagrany panie Ostaszewska i Landowska jak zawsze bardzo dobre. Jednak dla mnie czegoś zabrakło u mnie ma 6/10. Lepszym filmem są "Przemiany" drugi film pana Barczyka.

PS. Barczyk musiałby się urodzić przed Trierem i Bergmanem bo można dopatrzeć się tutaj kilku dość mocnych powiązań z "Personą".