Jak zwykle kiedy filmowcy starają się uchwycić to cudowne Lovecraftowskie The Unspeakable na ekranie to wynik jest raczej gorszy niż lepszy. Ta produkcja tutaj opowiada o malarzu cierpiącym na kryzys twórczy, znudzonym oglądaniem dzień w dzień tego samego horyzontu tego samego świata. Do ów malarza, tytułowego Pickmana, przychodzi w końcu wizja, w której widzi on kościół. Maluje go i zanosi do handlarza obrazami i dowiaduje się, ze identyczny obraz został namalowany przez brutalnego mordercę.

Film raczej straszny nie jest. choć ma troszkę niepokojący klimat. Nijak się ten klimat nie ma jednak do napięcia w prozie Lovecrafta. Co rzuca się w oczy to pewna rozbieżność między formą a... formą w zasadzie. Film często wydaje się być robiony na modłę niskobudżetowych horrorów i unosi się nad nim pewna otoczka amatorszczyzny (na przykład aktorka, grająca gospodynie, notabene krzycząca w trakcie filmu po polsku, jest wręcz jakby wzięta z ulicy) ale jednocześnie są sceny i kadry tak dopieszczone artystycznie
, że aż coś łapie na serce. Jakby nad filmem czuwał faktycznie jakiś artysta graficzny, tudzież malarz, odpowiedzialny za projektowanie obrazu. Ogólnie film spoko, bez rewelacji ale też nie odrzuca niczym. Nie jest kiczowaty a o to w produkcjach spod znaku L jest dość ciężko...