Joël i Régis to przyrodni bracia i oprócz wspólnego ojca, którego prawie nie znają, nic ich nie łączy.  Joël jest bezrobotny i niezbyt rozgarnięty, uważa, że „rasistowski kraj” jakim jest Francja jest przyczyną wszystkich jego niepowodzeń. Jest zdania, że bycie czarnym to dobry argument, aby nie płacić za bilety autobusowe i nie poszukiwać pracy.  Régis jest jego przeciwieństwem - spełniony zawodowo odrzuca swoje pochodzenie i nie lubi, gdy mu się o nim przypomina. Przy łóżku umierającego ojca w Antylach bracia otrzymują jako jedyny spadek Proklamację Emancypacji, akt prawny przekazywany z pokolenia na pokolenie, który zniósł niewolnictwo i przyniósł im czarnym przodkom wolność. Nie na taki spadek bracia jednak liczyli i drą dokument na kawałki. Obserwuje ich tajemnicza ciotka, która postanawia ukarać ten wyczyn i przenosi braci do okresu niewolnictwa w roku 1780. Joël i Régis będą musieli znaleźć sposób na powrót do XXI wieku….

Joël i Régis, przyrodni bracia, których wszystko przeciwstawia, spotykają się przy łożu śmierci umierającego ojca. Za cały spadek otrzymują akt wolności, który dał wolność ich przodkom niewolnikom, dokument przekazywany z pokolenia na pokolenie. Nie przejmują się symboliczną wagą tego dokumentu za co zostają ukarani przez tajemniczą starą ciotkę, która postanawia cofnąć ich w czasie do okresu niewolnictwa.