Ja to widzę w ten sposób, że John/Jane, Barman, Bombiarz i Robertson to jedna i ta sama osoba w ten sposób mamy pętlę, która ani początku ani końca nie ma a to symbolizuje przecież pierścień z wężem Uroborosem. Podejrzewać można wtedy, że zaczął podkładać bomby bo wiedział, że to właśnie powinien zrobić.

Jego najstarsza wersja w pralni powiedziała mu, że jeśli go zabije, to stanie się taki jak on, czyli wiedział, to z autopsji, bo kiedyś też zabił sam siebie i stał się bombiarzem. Jego silne postanowienie aby jednak nie stać się bombiarzem, nie spełniło się tak jak np. nie spełniło się postanowienie, o tym by zabić osobę, która jest odpowiedzialna za to, że został samotna w parku. Domyślam się też, że po zabiciu siebie samego przeczytał te wycinki z gazet, z których wynikało, ze ocalił więcej ludzi niż zabił, a jego misją było chronić ludzi i dlatego ściągał bombiarza, a później się nim stał, bo w obu przypadkach starał się ratować innych.

To jest właśnie słaby punkt tego filmu. Błąd logiczny. Bo skoro bohater stworzył sam siebie i wszystko się zaczęło w 85 roku to ten z 75 roku nie mógł być nim. Chyba że tego bombiarza stworzył Robertson z bohatera filmu w innej linii czasowej tzn innym roku 75. Tylko wtedy upada główna oś fabuły filmu- tzn wykorzystanie maszyny czasu do powstrzymania bombiarza. Chyba że to miała by być taka zabawa dla samej zabawy. Tworzymy człowieka z niczego , okaleczamy jego psychikę i przeistaczamy go w mordercę, żeby następnie go unieszkodliwić za pomocą jego samego.
Myślę że ten film to jest bardziej tak próba odpowiedzi na pytanie co było pierwsze jako czy kura. Na to pytanie nie ma odpowiedzi.
Jedyne rozsądnym wyjaśnieniem fabuły wydaje się teoria światów równoległych. Po każdej ingerencji w przeszłość powstaje świat alternatywny realny tylko dla bezpośrednich uczestników powstania tego świata. Film opowiada historię ślizgania się po tych światach. Reszta to próba logicznego wyjaśnienia budowy tzw "figur niemożliwych" http://archiwum.wiz.pl/images/duze/2001/08/01080019.jpg