Jestem wierząca, ale nie religijna.
Moi teściowie należą do jednego z kościołów jaki przedstawiono w filmie.(Tak, oni naprawdę tak śpiewają i dobrze się bawią na nabożeństwach;)) Obejrzeliśmy „Breakthrough” w wieczornym kinie polowym na jednym z kościelnych eventów, na który się z nimi wybrałam ;-) Sama pewnie nie zdecydowałabym się pójść do kina na ten film, ale nie żałuję. Bardzo dobrze ukazane emocje a także grzeszna natura wierzącego człowieka - mówię tu o matce i jej gniewie, nikt nie jest idealny. Można czepiać się gry aktorskiej itd ale ja skupiłam się na przedstawionej historii, więc sobie odpuszczę.

Po filmie było krótkie spotkanie z samym Johnem, który opowiedział nam o jego przeżyciach i o tym, że długo zajęło mu zrozumienie tego, co wokół niego się wydarzyło i to nie tak, że od razu został super wierzący, bo w momencie wypadku on z Bogiem i kościołem nie chciał mieć nic wspólnego i do tej pory nie oddał się tej wierze w całości. Opowiedział o swojej nienawiści do kobiet, frustracji związanej z faktem, że był adoptowany, jak trudno mu było zrozumieć siebie i swoje emocje. Polecam zagłębić się w jego historię i samemu ocenić. Ja wierzę, że wszyscy jesteśmy energią i ta energia zadziałała w momencie gdy lekarze odpuścili.

I tak, John poślubił Abby i mają razem syna ;)