Tajpej: portret trzech pokoleń kobiet z tej samej rodziny. Yang Zhi-jun ma 34 lata i jest niezależną samotną matką 17-letniej Tao-Tao. Babcia przybyła na Tajwan z Szanghaju i wciąż żyje wspomnieniem pięknych lat młodości. Film śledzi życie bohaterek, zawieszonych między przeszłością i teraźniejszością, ich niełatwe wzajemne relacje i mężczyzn krążących dokoła.
To szczególna pozycja w filmografii Wan Jena, który po raz pierwszy skierował obiektyw na całkiem zamożną rodzinę o szanghajskich korzeniach. Zarówno w poprzednich jak i późniejszych filmach zainteresowany był raczej niższymi klasami (i najuboższymi, żyjącymi w slamsach, jak w krótkometrażowym "The Taste of Apple" czy "Super Citizen") oraz Tajwańczykami. W "Różu" stara się zrozumieć trzy pokolenia emigrantów od babki wciąż nie mogącej zaadaptować się do nowego miejsca, po Tao-Tao, która dorasta nie pamiętając lat ostrego kryzysu ekonomicznego i dyktatury oraz funkcjonującą pomiędzy nimi Zhi-jun, rozdartą między wolnością a tradycyjnymi wartościami.