Reżyserka obserwuje przy pracy Stanisława Radwana, jednego z najbardziej oryginalnych polskich kompozytorów muzyki dla kina i teatru. Przed kamerą odsłania się warsztat twórcy ścieżki dźwiękowej między innymi do filmu "Szpital przemienienia" Edwarda Żebrowskiego . Tym razem podsłuchujemy, jak Radwan pracuje z twórcami "Kordiana" w reżyserii Jana Englerta. Objawia się tu jego doświadczenie współpracy z Pierre’em Schaefferem i inklinacje w kierunku muzyki konkretnej. Muzyka rodzi się z połączenia brzmienia instrumentów oraz dźwięków pozamuzycznych: hałasów, szeptów i krzyków.

Radwan, jeden z najwybitniejszych kompozytorów muzyki teatralnej i filmowej w Polsce, pracuje nad muzyką do spektaklu. Tworząc ją, wykorzystuje realne dźwięki, takie jak: szepty, krzyki, kroki, szmery. Metodę tę rozwija od czasu studiów w Paryżu i uczestnictwie w legendarnej Le Groupe de recherches musicales. Filmowy portret charyzmatycznego twórcy, pozwala nam uczestniczyć w procesie powstawania muzyki i intymnych zmaganiach wyjątkowego artysty. Dźwięk w filmie "Radwan" prowadzi narrację i jest przewodnikiem po świecie Radwana-kompozytora. Najważniejszy i dominujący jest dźwięk subiektywny, czasem asynchroniczny z obrazem, który odtwarza sposób w jaki Radwan słyszy rzeczywistość i jego proces  komponowania. Od czasu stażu w Paryskiej La Groupe de recherches musicales, tworzy on swoją muzykę z realnych dźwięków. Film pokazuje w jaki sposób kroki aktorów czy ich szepty stają się muzyką do spektaklu. W filmie istnieje też dźwięk realny, synchroniczny z obrazem, który sytuuje widza w konkretnej rzeczywistości teatru i daje punkt odniesienia, który pozwala zrozumieć wyjątkowość świata bohatera.