Film wymaga głębszej refleksji. Sugeruję obejrzeć go w samotności lub z osobą, która nie żre chipsów obok i nie komentuje co chwila.
Film opowiada przede wszystkim o trójce przyjaciół i o ich relacjach względem siebie i osób wokół.
Marta - przyszła żona Adama. Wcześniej byłą w związku z Pawłem, ale rozstali się. Nie wiadomo co było przyczyną wypadku, ale ona wylądowała w szpitalu a Paweł zniknął. To wtedy Adam się nią zajął i tak między nimi narodziło się uczucie. Na ciele Marty zostały blizny.
Paweł - Najpierw zakochany w Marcie. Petem nie potrafi znieść ciężaru zdarzenia, które na zawsze okaleczyło Martę. Nadal ją kocha, ale rozumie swój błąd i nie wchodzi między Adama a Martę. Lojalny kumpel.
Adam - narzeczony Marty i przyjaciel Pawła. Zawsze stojący w jego cieniu. Na siłę próbuje przypodobać się swej apodyktycznej matce, która ciągle go poniża. Wcześniej rozstał się z Katarzyną, która zaginęła w tajemniczych okolicznościach.
W filmie jest mnóstwo aluzji: sceny w wodzie, które obrazują stan bohaterów. Kolejność scen wskakiwania do wody, obrazują stan bohaterów którzy zanurzają się coraz bardziej w zdarzenia.
Policjant prowadzący śledztwo w sprawie zaginięcia Katarzyny bawi się kostką/układanką (jakaś odmiana kostki Rubika) i w miarę postępu śledztwa kostki wskakują na swoje miejsce.
Awaria reaktora w Czarnobylu miała ponoć oddziaływać na zdrowie osób urodzonych w '86 r. Jak się okazuje widmo tragedii ciągle nad nimi wisi.
Bliżej końca widzimy, że Adam utrzyma się bliżej powierzchni (sceny w wodzie) - zapewne dzięki pieniądzom wpływowej matki nie posiedzi za długo w więzieniu (wątek z Katarzyną - nie chcę zdradzać całej fabuły).
Paweł również się obroni (wypłynie na powierzchnię ), bo w końcu został fałszywie oskarżony.
Ostatecznie tonie Marta - osoba, która de facto nie jest winna niczemu. Poniżana i odrzucana przez osoby, które kochała i którym ufała. Której najbardziej zależało.