Wiem, że westerny z lat 50-tych są najbardziej lubiane przez miłośników tego gatunku, ale prawdę powiedziawszy rzadko który z nich wybija się ponad przeciętność, czy standardy gatunku. A te nie były wówczas zbyt wygórowane. I niestety taką opinię można przypisać również "Saskatchewan", który poza pięknymi plenerami i wątkiem romansowo-komediowym nie oferuje nic co byłoby godne większej uwagi.
Fabuła (ponoć w dużej mierze historyczna) opowiedziana jest w tak płytki sposób, tak naiwnie, że aż żal się robi oglądając te stereotypowe dialogi, zachowania i typowe podziały na dobrych i złych. Czyli na schematy rodem z klasycznego westernu, który wielbi silnego białego lidera i ukazuje na wpół głupkowatych Indian. Naiwne i "bezpłciowe" są takie filmy - bardziej kręcone w celach wątpliwie edukacyjnych dla dzieci niż dla wymagającego widza. Cały dramatyzm i napięcie filmu sprowadza się do kilku drobnych potyczek (również słownych), z których główny bohater wychodzi oczywiście zwycięsko w pełni glorii i chwały i z sercem pięknej kobiety...