Trzecia część to tym razem film o znacznie prostszej fabule. Początkowo wydaje się, że znów będziemy mieć do czynienia z elementami niedopowiedzenia, niejasności, ale tymczasem film ma dość jasną historię.

To jest najbardziej "horrorowa" część z pierwszych trzech w serii. Niby ogląda się to jak klasyczny azjatycki horror z ostatniej dekady, ale jednak jest to jeden z lepszych przedstawicieli tego gatunku z tego regionu w tamtych latach.

Tak jak już pisałem, ponieważ fabuła jest znacznie prostsza i motyw zemsty ducha jest bardziej oczywisty i nie ma zbyt wielu podtekstów, dlatego też bardziej skupiono się na wzbudzeniu strachu u widza. I o ile na początku jest jeszcze dość luźno, tak przez ostatnie, powiedzmy, 30 minut dzieje się sporo pod tym względem. Napięcie jest umiejętnie stopniowane. Jump sceny robią swoje (choć czasem aż zbyt oczywiste i na wyrost). Plus to, że uwielbiam azjatyckie horrory z długowłosymi dziewczynkami (w sumie to nawet nie muszą mieć długich włosów :) ) i tak oto część trzecia przypadła mi do gustu.

Z jedynych mankamentów to dla mnie to, że początki filmu, a nawet jego środek zapowiadały raczej, że przyjdzie nam oglądać coś bardziej... ambitnego? Tymczasem ostatnie pół godziny, czy też 40 minut zdaje się mówić coś innego: przekaz jest prosty, zapomnijcie o tajemniczym wprowadzeniu. Motyw schodów też jakiś nie do końca wykorzystany. I ostatnia scena raczej zbędna. Ale poza tym jest OK.

Moja ocena: 7/10.