Film jest ciekawym połączeniem dramatu/filmu obyczajowego z komedią, w kilku momentach autentycznie parsknąłem śmiechem. Zastosowano też kilka ciekawych pomysłów np. przedstawienie rozmyślania o swojej byłej jako tłumu jej klonów idących za bohaterem. Kina węgierskiego nie znam zupełnie więc ciężko mi porównać ten film do innych, ale jak na człowieka przywykłego do amerykańskich komedyjek film oglądało mi się wyjątkowo przyjemnie. Jedyne co mnie boli to brak zakończenia czy też jasnego przesłania, cały film czekamy, aż bohater znajduje ten sens i... nie doczekujemy się. Ale może to wina amerykańskiego schematu: smutny bohater->inspiracja->szczęśliwy bohater. Tutaj to tak nie działa i jest to jakaś nowość. Film jakościowo nie odstaje od produkcji zachodnich, ujęcia są ciekawe i dobrze dobrane.
Dziwi mnie natomiast wiek bohatera: 29 lat. Uważam, że powinien on być kilka lat młodszy, ale może miało to wzmocnić jego "niedopasowanie" życiowe. Ogólnie mam wrażenie, że film kierowany jest do osób młodych bo pokazuje np. rodziców którzy na informację o zakupie biletu reagują negatywnie, jak już ją przetrawią to są "upierdliwi" starając się przygotować syna na każdą okoliczność: "Kupiłam ci dwie koszule -Po co mi koszule? Jadę na wakacje!" a potem okazuje się, że miel rację (bohater "na wakacjach" znajduje pracę do której musi chodzić.... w koszuli!).
Krótko mówiąc polecam, pomimo ubogiego zakończenia.