naszych bohaterów można by nazwać dziadkami "bękartów diabła".
pomijając bandę amatorów w filmie występuje postać dobrze znana w świecie horrorów klasy b - Scott Spiegel, który zaczynał we wczesnych produkcjach Sama Raimi.
technicznie film jest z nośny, bo choć widać iż budżet można by porównać do sobotniego melanżu (a cały poszedł chyba na efekty gore), to chyba jednak twórcy mieli jako taki sprzęt i pojęcie jak go używać. obraz bowiem nie skacze, i wszystko "wygląda" na tyle przyzwoicie, żeby film był oglądalny. fabuła jest szczątkowa, oklepana i debilna, bohaterowie też, dowcipy też (i niestety nie śmieszą), aktorstwa raczej tu nie uświadczymy :]
mamy za to sporo amatorskiego gore, które jak na amatorskie gore jest całkiem niezłe, czyli skrócie mamy dobre amatorskie gore hehehe choć zaznaczam, iż nie uświadczymy tu gore w stylu wczesnego Ittenbacha, ani pod względem jakości, ani stopnia zwyrodnienia. niestety gore jest troszkę za mało, tzn każde 5 minut bez gore jest tu torszkę nudnawe.
nie polecam nikomu, chyba, że ktoś lubi tego typu amatorskie produkcje, bo w tym wypadku ta należy do tych dających się obejrzeć bez bólu i cierpień widza 3/10