Rok 1966. W idyllicznym miasteczku kolejowym toczy się uporządkowane życie na wzór "afrykanerskiego marzenia", gdzie czarna większość to element dekoracji o ignorowanym znaczeniu dla białych. W tym iluzorycznym kokonie dorasta 11-letni Timus (Paul Loots), który ciekawy świata obserwuje toczące się życie - ukryty za krzakami, wisząc do góry nogami na gałęzi, patrząc przez dziurkę od klucza czy okno sąsiadów. Bohaterem chłopca jest Joon (John Henry Opperman), dobry duch miasteczka, który wykonuje rzadki zawód "roepman'a", czyli ludzkiego budzika. Joon, mający wadę wzroku, ma oczy wiecznie skierowane ku niebiosom - nieprzerwanie zatem wpatrzony jest w gwiazdy, jakby nieobecny dla zwykłego ludzkiego świata. W społeczeństwie opartym na strukturalnej przemocy Joon jest dla Timusa istotą wręcz nadludzką - dzięki niemu zło nie ma wstępu do spokojnej osady. Czy jednak świat marzeń, wykreowany przez chłopca, przystaje do rzeczywistości?