Nie miałem zamiaru na to iść. Na godzinę przed seansem jakieś licho mnie jednak podkusiło do zmiany decyzji. Początkowo wydawało się, że nawet nie jest tak źle. Film sprawia wrażenie, że reżyser był świadom swego miejsca w szeregu twórców b-klasowych horrorów i w ramach tegoż całkiem sprawnie się porusza. Jest przyzwoita muzyka, porządna strona techniczna, potwór rodem z wczesnego Cronenberga i brytyjska rzeczywistość, na którą zawsze przyjemnie popatrzeć w kinie, nawet jak się ją ma za oknem. Niestety, im bliżej końca, tym robi się coraz głupiej, bohaterowie są kartonowi, film nie straszy ani przez moment, nawet klasyczne jumpery nie dają rady, sporo jest natomiast śmiechu, czasami nawet zamierzonego przez twórców.