Cary Grant i José Ferrer byli kandydatami do głównej roli.
Jean Arthur odrzuciła rolę Helen St. James. Katharine Hepburn również odrzuciła ofertę zagrania tej postaci, aby zagrać w "Bez miłości".
W scenie, w której Don nakłania Wicka, żeby zadzwonił do Helen i wyjaśnił jego nieobecność na spotkaniu z rodzicami widać, że położenie jego ręki zmienia się pomiędzy ujęciami.
Don umieszcza butelkę po prawej stronie lampy sufitowej, w późniejszej części filmu butelka znajduje się z lewej strony.
Film został nakręcony w Nowym Jorku (Nowy Jork) oraz w Los Angeles (Kalifornia) w USA.
Ray Milland, by dobrze przygotować się do swojej roli, spędził noc w szpitalu dla alkoholików, Bellevue, jako pacjent. Ograniczył również jedzenie w ciągu dnia.
Billy Wilder powiedział, że koncerny produkujące alkohol oferowały Paramount 5 milionów dolarów za to, by film nie wszedł na ekrany kin. Wilder powiedział, że jeśli jemu oferowano by takie pieniądze, zgodziłby się.
W 1944 r. podczas podróży pociągiem z Nowego Jorku do Hollywood, Billy Wilder na stacji w Chicago kupił kilka książek do poczytania. Jedną z nich był „Stracony weekend”. Zanim dotarł do Hollywood, Wilder wiedział, że książka ta będzie podstawą jego następnego filmu.
„Stracony weekend’ to pierwszy film, który otrzymał zgodę na kręcenie zdjęć w szpitalu Bellevue.
Paramount zapłacił 50 000 dolarów Charlesowi R. Jacksonowi za prawa do powieści.
Podczas, gdy Don Birnam wraca wspomnieniami do opery, utwór który jest wykonywany na scenie to "Drinking Song" z opery La Traviata.
W powieści, na podstawie której oparto film, jest odwołanie do homoseksualnego romansu głównego bohatera, jednak scenariusz filmu zmieniono w ten sposób, że cierpi on z powodu twórczej blokady.
Zdjęcia do filmu kręcono od 1 października do 22 grudnia 1944 roku (dodatkowe sceny 10 i 11 kwietnia 1945 roku).