Pionier nurtu blaxploitation spod ręki Melvina Van Peeblesa. Niestety, jak to się mawia, król jest nagi. Upływ czasu bynajmniej nie przysłużył się "Sweetbackowi", który po latach jawi się jako dość pretensjonalny przykład skrajnie niskobudżetowego kina niezależnego, w którym wciąż jeszcze pobrzmiewają echa eksperymentów z kamerą z poprzedniej dekady. Fabuła jest tu, delikatnie ujmując, szczątkowa, aktorstwo - kiepskie, wiele do życzenia pozostawia również strona techniczna. Dziwaczna praca kamery i cudaczny montaż szybko stają się męczące. Tymczasem na ekranie nie dzieje się praktycznie nic. Wcielający się w tytułowego bohatera Peebles ucieka i ucieka, a ucieczki owej końca nie widać. Myśl przewodnia przyświecająca temu projektowi sprowadza się zaś do typowego murzyńskiego biadolenia nad ciężkim losem czarnych. Jest klimat "tamtych lat" i w zasadzie niewiele ponadto. Przyznam szczerze, że bardziej zainteresował mnie dołączony na płycie DVD, nakręcony po latach, wywiad z reżyserem, w którym opowiada on o kręceniu swojego życiowego dzieła. Można sięgnąć w ramach ciekawostki, ale wątpię, aby w dzisiejszych czasach "SSBS" mógł kogoś autentycznie porwać.