Zaczyna się to jak trailer. Głos z offu opowiada o pradawnej indiańskiej klątwie, a wydarzenia z przeszłości i przyszłości są dynamicznie zmontowane, ilustrując historię przeklętej ziemi. Szybko jednak przenosimy się w czasy teraźniejsze. Mance Cashen przeprowadza się z żoną i malutkim dzieckiem do tajemniczego domu na pustkowiu. Mieszkanie zdobią indiańskie amulety, razem z umową wynajmu "dostają" gratis miejscowego szamana, a piwnica wygląda jak bajoro, ciągle coś bulgocze w rurze odpływowej. Zadłużony bohater nie ma jednak wyboru, to jedyna okolica, gdzie jest w stanie znaleźć pracę. Gdy już się przyzwyczaja do miejsca, zaprasza na wakacje swojego dziesięcioletniego syna z poprzedniego małżeństwa. Niespodziewanie malec okaże się główny bohaterem horroru.

Centralną postacią nie bez powodu uczyniono małego chłopca. "Tajemnicza piwnica" może i wygląda na plakatach jak ponury koszmar, ale w rzeczywistości jest wręcz reprezentantem Kina Nowej Przygody. Bohater mimo wieku ma smykałkę do wynalazków i jest nielicznym, która domyśla się, że mroczna piwnica ma od dawna morderczego rezydenta. Co prawda zobaczymy tutaj kilka nieco krwawych scen, ale tak na prawdę akceptowalnych dla oczu widzów od lat, powiedzmy 12.

Kevin Tenney jest oczywiście specjalistą od VHSowego kina grozy. Umiejętnie podbudowuje atmosferę, sprytnie eliminuje kolejne postaci poboczne, nawet nieźle dobrał aktorów. Ogląda się to wszystko z nostalgią. Niestety najgorzej wypadają kulminacyjne momenty. Jest tutaj motyw szaleństwa ojca, który w wyniku utraty pracy staje się coraz bardziej agresywny i terroryzuje rodzinę. Jeżeli to jakaś parodia "Lśnienia" to nawet wyszła, ale generalnie nie pasuje to do całości, przemiana postaci zachodzi zbyt skokowo. Jest też kilka dość żenujących scen, jak choćby masa biegania i komedia pomyłek w zakończeniu, czy scena, gdy Mance wystrzela cały magazynek w stronę kruka, który straszy go w sypialni. Psuje to odbiór, chociaż tak szczerze powiedziawszy, to jest tak lekki film, że trudno mu mieć za złe głupotki fabularne. Włączyłem go na VHS, rozerwałem się, pewnie szybko zapomnę. Na pewno polecam wydanie Video Rondo, bo zawiera całą masę zwiastunów przed i po filmie. To była dodatkowa frajda umilająca seans.