Obejrzałam właśnie i na koniec się wzruszyłam chociaż wybitny film to to nie jest. Po prostu niektóre kwestie są takie okrutnie prawdziwe, że to aż boli.

Początek filmu trochę mi się dłużył, był dosyć drętwy, nie śmieszny.
Typowe obśmianie popkultury.
Od momentu jak Carson dowiaduje się o sprawie ze szkołą coś się zmienia, bo chociaż od razu wiadomo jak to się skoczy to chyba każdy liczy na to i czeka, że będzie jednak to szczęśliwe zakończenie.
I od tamtej chwili do zakończenia to trochę jakby zupełnie inny film.
Sceny z babcią, z Malerie odkrywającą, że ma o czym pisać, matka próbująca się do niego dodzwonić, a przede wszystkim 'Once upon a time, there was a boy who flew', coś pięknego.

Widać, że ten scenariusz to jego pierwszy i że świata ten film nie zawojuje, ale na pewno jest w tym wszystkim potencjał.
Jeszcze co do aktorstwa - brawo Chris!
6/10

Mam podobne spostrzeżenia:) Kilka razy "wpadał" mi ten tytuł w oczy i za każdym razem omijałam film-opis jakoś mnie nie przekonywał.Aż do dzisiejszego dnia.I nie żałuję.Chciałam do połowy filmu dać 6/10,ale im dłużej oglądałam,tym bardziej dochodził do mnie przekaz,sens życia,marzeń."Życie uderza w Ciebie szybko,przechodzi przez Twoje ciało i próbuje się wydostać w jakikolwiek sposób......w pewnym sensie przypomina piorun" :)