Teatr w kinie? Żadna nowość. Ale w takiej formie - może i owszem?
Czarna komedia z lekko (zbyt lekko) makabrycznym finałem. Fabuła - ok, ale bez rewelacji. Z tej
historii można było zrobić arcydzieło i kompletnego gniota. Wyszło coś po środku. Scenografia
jest świetna, podobnie jak charakteryzacja. Jest mrocznie, przerysowanie, groteskowo, ale i
brzydko, odpychająco. Obsada - wypada przekonująco i zarazem teatralnie - tak jak miało być.
Muzyka, zdjęcia i montaż - nie jest źle, ale mogło by być lepiej. Jak na niski budżet -
satysfakcjonująco. W czym więc problem? O dziwo w scenariuszu. Posłużenie się thrillerem
psychologicznym i czarną komedią, żeby ukazać jako doszło do tej autentycznej (w co nawet
nie wątpię) zbrodni - świetny pomysł. Problem polega na tym, że Elementy komiczne burzą
powagę i nie wiele dają w zamian. Bo jak dla mnie większość "gagów" ze środka filmu była
zupełnie nieśmieszna. Miejscami wręcz żenująca. Ale oczywiście byli tacy co śmieli z każdego
wulgarnego słowa z ust Lotki. Dialogi były jak dla mnie cienkie. Sytuacje poprawiło pojawienie
się fryzjerki - zrobiło się znacznie komiczniej. Jednocześnie przykry finał się zbliżał i dało się to
wyczuć. No i, niestety, ów finał, mnie nie usatysfakcjonował. Ale może tak było na prawdę?

Ciekawe zjawisko w polskim kinie, czekam na więcej. Ale też liczę więcej/lepiej.