Bohaterem jest prokurator, człowiek cieszący się nieposzlakowaną opinią. Żąda surowej kary dla przemytnika, swe honorarium za napisaną i właśnie wydaną książkę przeznacza na cele społeczne, wspiera swą żonę w jej działalności charytatywnej. Ale potem okazuje się, że miał kochankę przez długie miesiące, spotykał się z nią w hotelu.

Prokurator Adam Borowski, główny bohater filmu Stuhra, śpiewa przy łóżku śmiertelnie chorej matki fragment z "Hamleta": "Jak doskonałym tworem jest człowiek! Jak wielkim przez rozum! Jak niewyczerpanym w swych zdolnościach! Jak szlachetnym postawą i w poruszeniach!". Piękne, szkoda tylko, że te słowa nijak nie mają się do postawy pana prokuratora.
Film Jerzego Stuhra opowiada o siedmiu dniach z życia zwyczajnego faceta. Adam Borowski (grany oczywiście przez Stuhra) jest prokuratorem, powszechnie szanowanym obywatelem, którego można określić nawet mianem "człowieka sukcesu". Sprawdza się na sali sądowej, wydał nieźle sprzedającą się książkę, angażuje się w działalność charytatywną i realizuje swoje artystyczne ambicje śpiewając w chórze. Na pozór jego życie jest pasmem sukcesów i Borowskiemu udaje się omijać szczęśliwie wszelkie rafy i przeszkody. Ale to tylko pozory - w ciągu tygodnia następuje kilka ważnych wydarzeń, które psują wizerunek pana prokuratora i pokazują go w zupełnie innym świetle. Film podzielony jest na siedem części, odpowiadających kolejnym dniom tygodnia. Każdy dzień przynosi nowe wyzwania, którym Adam Borowski musi stawić czoła. Niestety, w większości przypadków nie udaje mu się postępować godnie i z podniesionym czołem. Jak każdy z nas ma swoje słabości, których nijak nie może przezwyciężyć. Gubi się w finansowych kalkulacjach, co ma znaczący wpływ na jego najbliższych. Stara się pogodzić własny interes z dobrem innych, ale w efekcie krzywdzi chłopca, sierotę z domu dziecka i własną matkę. Nie umie poradzić sobie z walącymi się na jego głowę kłopotami i chociaż za wszelką cenę chce uratować sytuację, nie udaje mu się to. Jego prawnicza kariera wisi na włosku - i nikt inny, tylko on sam jest za to odpowiedzialny. Z każdym dniem jest coraz gorzej i nie ma widoków na polepszenie sytuacji. Jedyną odskocznią i możliwością oderwania się od ponurej rzeczywistości jest dla Borowskiego chór. Dzięki niemu może odnaleźć swoje miejsce w życiu i ocalić swoje "ja" przed całkowitą degrengoladą. Tylko czy to wystarczy?
Jerzy Stuhr obawiał się przyjęcia postaci Borowskiego przez widzów. Jak zostanie odebrany bohater, który co krok popełnia większe i mniejsze występki? Czy publiczność będzie w stanie zaakceptować takiego właśnie człowieka? Obawy te nie znajdą chyba potwierdzenia - Adam Borowski jest po prostu człowiekiem z krwi i kości, a nie marionetką, papierowym bohaterem. Popełnia błędy czy wręcz świństwa, ma chwile słabości, zdarzają mu się nieprzemyślane decyzje, ale kto z nas jest bez winy? Nikt nie odbiera widzom prawa do oburzania się, na to, co robi Borowski, ale nie znaczy to, że jego postać nie jest nam w pewien sposób bliska, znajoma. Taki "Tydzień..." może zdarzyć się każdemu z nas, mimo że z pozoru jesteśmy zupełnie inni.

Bohaterem filmu jest prokurator Adam Borowski, który pewnego dnia dowiaduje się, że jego matka jest nieuleczalnie chora. Jedyną szansą na utrzymanie jej przy życiu jest droga operacja. Żeby ją sfinansować, syn musiałby wydać oszczędności, które miał przeznaczyć na zakup wymarzonego domu...

Film przedstawia tydzień z życia prokuratora Adama Borowskiego, człowieka chwiejnego i łatwo ulęgającego pokusom. Pewnego dnia dowiaduje się, że jego matka jest ciężko chora, a jedyną szansą dla niej jest bardzo droga operacja...

Prokurator Adam Borowski (Jerzy Stuhr) łatwo ulega pokusom. Tylko pozornie tytułowy tydzień z jego życia jest szczęśliwy. Bohater kupuje dom, ukazuje się jego książka, spotyka się z kochanką (Ewa Skibińska), śpiewa w chórze, z którym ma wyjechać na występy do Wielkiej Brytanii, jego żona Anna (Gosia Dobrowolska) otrzymuje prestiżową nagrodę. W rzeczywistości, z każdym z tych wydarzeń wiążą się mniejsze lub większe podłości popełniane przez Borowskiego. Popełniane nie zawsze z wyrachowania, częściej pod wpływem chwili.

Bohaterem "Tygodnia" jest mężczyzna w średnim wieku Adam Borowski, z zawodu - prokurator, z zamiłowania - chórzysta. Obserwujemy siedem dni z jego życia - w ciągu tego tygodnia tytułowy mężczyzna będzie musiał zmierzyć się z granicą między teoretycznymi wywodami o moralności, które chętnie serwuje siedzącym na ławie oskarżonych, a codziennym życiem i nieoczekiwanymi wydarzeniami. Choroba matki, budzący się instynkt macierzyński żony (Gosia Dobrowolska), oskarżenie o gwałt i szereg niecodziennych splotów okoliczności sprawi, że bohater będzie musiał zdać sobie sprawę z własnej słabości. Nieco ironicznym mottem filmu wydaje się być pojawiający się w trakcie filmu cytat z Hamleta Jak doskonałym tworem jest człowiek!, śpiewany przez chór, w którym występuje bohater. Jedna decyzja wpływa na całe życie, a zmian nie można powstrzymać. Wystarczy siedem dni aby wszystko, co do tej pory było uporządkowane przybrało zupełnie inny bieg. Kim będzie po tym tygodniu Adam Borowski, co zwycięży: egoizm czy troska o innych?