Czekając na premierę uświadomiłam sobie, że od czasu hmm Uciekającej Panny młodej komedii romantycznych było jak na lekarstwo( jeszcze kojarzę BJ 3 i w Krainie Jane Austen). Gdzie są filmy w stylu Bezsenność w Seatle, Miłość ma dwie twarze,l Pretty Woman, Ja cie kocham a ty śpisz, Masz Wiadomość, Szczesliwy dzień Holiday, Tylko milosc, Bridget Jones, Oświadczyny po Irlandzku, Moja dziewczyna wychodzi za mąż, Ja cie kocham a ty z nim itd. to wszystko tytułu lat 80/90/2000. Już nie mówiąc o filmach w typie Pożegnanie z Afryka, Co się zdarzyło w MC, Namiętności.

Często, kiedy mam nastrój na obejrzenie komedii romantycznej, sięgam właśnie po stare tytuły. Mam wrażenie, że dzisiaj komedia romantyczna kojarzy się z kiczem, wszystko idzie utartym schematem, aż człowiek wie, w której minucie i co się wydarzy, do tego na siłę powiązania z obecnymi czasami i oderwanie od emocji, stąd mnóstwo filmów opartych o aplikacje randkowe, portale społecznościowe, takie na siłę dzisiejsze, wypełnione efektami albo reklamami, takie które bardziej wyglądają jak spot reklamowy czy teledysk, a emocje na dalszym planie. Tego filmu jeszcze nie oglądałam, ale widząc nawiązanie do starych filmów pewnie się wybiorę.

„Tylko nie ty” idealnie pokazuje jaki mamy poziom komedii romantycznych obecnie tzn. sporo osób jest zadowolonych, bo po mimo, że to średni tytuł na tle klasyków z których zżyna… nie ma nic lepszego tak naprawdę i gatunek komedii również romantycznej to bardzo zaniedbany kawałek kina już od lat. Kręci się takie byle co 3/10, a ludzie i tak pójdą. Jak bardzo „tylko nie ty” jest źle momentami tak wynagradza to pozytywną energią i takie coś też jest potrzebne w kinie od czasu do czasu. Tutaj to nawet takie 5 - 6/10 co jest sporo ponad normę. Mi siadł bardzo pod aktualnie posiadanego normalnego kaca z powodu nadużycia imprezowego życia w ostatnich dniach. Po prostu taki film na złe samo poczucie jest lepszy niż „Wołyń” czy „Pogorzelisko” i tylko o to się rozchodzi w kwestii sensu istnienia takiego kina.

Miało być „moralnego” kaca ;)

ten film to stolec

Oglądałam i niestety nie porwał mnie i albo jestem boomerem albo nawiązywanie do starych filmów ma się tutaj jak pieść do nosa. Humor sytuacyjny na kiepskim poziomie, humor słowny oklepany bardzo. O wszystkim i o niczym. Główna para nie ma chemii między sobą. Do tego scenariusz nie powala. Dla odmóżdżenia można zobaczyć, czyli cel filmu osiągnięty, ale kiedyś w komediach romantycznych chodziło o coś więcej. Chociaż i tak to lepsze niż romantyzowanie brutalności, seksizmu, narcyzmu, poniżania, bo takich filmów też powstaje wiele, tak samo jak ckliwych na siłę. Niestety, ale dobry scenariusz mu iść w parze z dobra obsadą. Nie chodzi tu o znane nazwiska czy też same zdolności aktorskie, ale właśnie o ekranową chemię.

Ten film to nawet nie stał obok komedii z 2000 roku. Chociaż zrozumiałem fenomen Sydney Sweeney.