To historia chłopca o imieniu Fando, którego ojciec zostaje skazany na śmierć za przeciwstawienie się władzom podczas wojny domowej w Hiszpanii. Matka Fando jednak twierdzi, że ojciec chłopca nie został zabity, lecz popełnił samobójstwo. Dwunastoletni chłopiec nie mogąc wytrzymać presji matki, kościoła i szkoły ucieka do świata fantazji.

Debiut reżyserski Arrabala to utrzymana w surrealistycznej poetyce, autobiograficzna wycieczka w świat wspomnień i podświadomych - naznaczonych freudowskim kompleksem Edypa - pragnień artysty. Oniryczne sceny wizyjne, jak w sekwencji z pogrzebu Lorci łączą się tu z wnikliwą i zaskakująco realistyczną analizą aktualnej sytuacji społeczno-politycznej. O oryginalności tego filmu zadecydowało nowatorstwo rozwiązań formalnych, a zwłaszcza "psychodeliczne" efekty kolorystyczne.