Nie bardzo rozumiem. Co masz przeciwko muzyce? Przecież ona jest w filmie, pojawia się w ważnych momentach, czasem ciężka, intesywna, w chwili, gdy chce ze sobą skończyć, czasem łagodna, pastelowa - gdy maluje Marielou i odkrywa w sobie ponowną chęć do życia. Widziałem filmy z lepszą, a na pewno bardziej mi przypadającą do gustu muzyką, ale ta też jest niezła.

Cóż, jako ojciec dorosłej córki, która nie tak jeszcze dawno była w wieku Marielou (na filmie gra 15-latkę, w realu aktorki ma 18 lat - też bardzo młoda), i człek któremu nieobce są rozterki Taillandiera, myślę że film jest bardzo prawdziwy. Trochę przerysowany, to w końcu film z jego konwencjami, ale dobrze punktuje to, co w życiu trudne i ważne. Marielou gra dobrze, naturalnie. Niestety ogladałem w wersji z lektorem, który niszczy wiele. Dialogi nie są nadzwyczajnie bogate, ale kilka smaczków można znaleźć, np. seplenienie i specyficzny akcent wynajmującej domek. Finezyjne i zabawne rozmowy z kelnerem (dla Francuzów to cały obrządek). I niestety wszystko to zagłusza obojętny, zimny ton lektora. Co za idiotyczny pomysł z tym lektorem.

Ciepły, optymistyczny, mądry film.

No dla mnie muzyka jest kiepsko dobrana. Fakt-ona jest obecna w filmie , jej tony są wyższa lub niższe w odpowiednich momentach. Ale to nie to. Brakuje mi tego klimatu jaki ma tworzyć muzyka. Np jak w "Nietykalni".