Obsada świetna. Sceneria i klimat – zwłaszcza na początku – naprawdę obiecujący. Dialogi co prawda chwilami jak jedno wielkie niedomówienie, ale co tam..
Opania, Gołas, Karewicz, Pietruski, Gryń… aż się w głowie kręci od nadmiaru… z takimi aktorami to będzie demonstracja siły polskiej kinematografii…
I co..
I pstro!
Dostajemy pokaz głupiej, komunistycznej propagandy w najgorszym z możliwych stylu.
Ja bym jeszcze zrozumiał i zaakceptował, gdyby to były lata 50-te, ale film kręcono pod koniec lat 70. Na prawdę nie można było tego pokazać inaczej? Jak partyzanci po-akowscy… pardon… bandyci, to już nawet aktorów musieli dobrać o zakazanych gębach… Na weselu ryczą, chleją, cwaniakują. Kryształowy obraz jednej strony, prawie kloaczy z drugiej.
Samo zakończenie po prostu koszmarne. Brakowało tylko zucha składającego goździki i recytującego poemat ku chwale Ojca Wszystkich Narodów.
Oglądałem jako kilkuletni chłopak dawno temu, więc pamiętałem jak przez mgłę. Teraz sobie odświeżyłem i mam nadzieję, że następny raz znowu się nadarzy nie wcześniej niż za kolejne 30 lat…
Szkoda a nawet wstyd bo po duecie twórców propagandowego, ale mimo wszystko kultowego serialu (Nałęcki-Przymanowski) oczekiwałem jednak wyższych lotów a wyszło, że zrobili filmik bardziej czarno-biały niż "Czterej pancerni"…