Na boisku szkolnym odbywa się lekcja wychowania fizycznego. Jedna z dziewczynek, chyba dziewięcioletnia, informuje nauczycielkę, że zapomniała kostiumu. Nauczycielka każe jej ćwiczyć w bieliźnie. Okazuje się, że bielizna małej jest nędzna, co wywołuje pogardliwy śmiech koleżanek. Mała brutalnie odtrąca opiekuńczy gest nauczycielki. Po zajęciach w szkole dziewczynka odwiedza chorego kolegę, matka chłopca spławia ją jednak bez ceremonii. Idąc do domu, mała mija po drodze szkołę baletową i podziwia przez okno tańczące dziewczynki, kupuje ciastka w cukierni (jedno porwał jej pies), próbuje wdać się w rozmowę z mężczyzną, który okazuje się cudzoziemcem. W pewnym domu widzi przez okno scenę rodzinną: ojciec i matka z czułością zajmują się mniej więcej trzyletnim dzieckiem. Dziewczynka wraca do pustego mieszkania. Matka musiała wrócić bardzo późno; kiedy rano dziewczynka się budzi, matka śpi obok. Dziewczynka informuje śpiącą, że odchodzi, bo bez niej matce będzie lżej. Wraca pod dom, w którym poprzedniego dnia widziała przez okno scenę rodzinną. Czeka; wreszcie Maleństwo pojawia się samo przed domem. Dziewczynka uprowadza małą, która idzie za nią bez protestu, usłyszawszy, że będą się bawić. Mała i Maleństwo wędrują przez miasto, wstępując po drodze do kościoła, gdzie odbywa się właśnie ceremonia ślubna. Maleństwo robi siusiu w majtki, muszą więc wyjść z kościoła. Mała prowadzi dziewczynkę do swego mieszkania (w którym matki oczywiście nie ma) i próbuje ją nakarmić zupą, przebiera ją też we własne szmatki. Potem wychodzą. Mała prowadzi Maleństwo nad morze, lokuje się razem z nią w łodzi i zapowiada, że odpłyną w świat. Maleństwo wpada do wody; Mała wyciąga dziecko na brzeg. Spędzają noc na plaży. Rano dziewczynka odprowadza Maleństwo pod drzwi domu rodziców i wraca do mieszkania matki. Tym razem matka jest w domu. Dziewczynka z trudem zdobywa się na prośbę: przytul mnie, mamo.
[filmpolski.pl]