A ja to odbieram inaczej. Profesor, gdy zrozumiał, że coś od niego zależy, dostał "palmy", poczuł się ważny i zaczął to wykorzystywać dla własnej satysfakcji. Student przecież nie chciał oceny za darmo, on chciał zostać uczciwie przepytanym. To profesor wyszedł na buraka, bo profesorowie są od tego, aby sprawdzać wiedzę uczniów, a nie, żeby robić im trudności. A przecież tak jest do dzisiaj na uczelniach - za wykładowcami się biega, prosi się ich o zaliczenie, o egzamin, i wszystko zależy od ich jaśniepańskiej łaski, tymczasem powinna się liczyć wiedza i tylko wiedza. Profesor chciał dać lekcję życia, a sam jej potrzebował, bo to często tak jest, że osoba, która jest na stanowisku i od której coś zależy, dostaje "sodówki" i pozwala na to, aby petent łasił się do niego jak psiak.

Cieszę się, że inaczej to odebrałeś, bo wrócę ponownie do tego filmu po 4 latach i przeanalizuję Twoje sugestie, niezmienne w tym wszystkim, od zarania dziejów jest wciąż, że "znajomości" ułatwiają...

Ułatwiają, to prawda. Chociaż nie ukrywam, że rola Olbrychskiego też była pokazana w takich sposób, że u profesora był grzeczny, miły i potulny, bo mu zależało na zaliczeniu, a już poza domem, jak szedł jezdnią zamiast chodnikiem i samochód na niego zatrąbił, to zaczął się wywyższać i pokazywać buractwo i pyszałkowatość. I to by przemawiało za twoją oceną filmu. Miły i grzeczny dla kogoś, kto może mu coś załatwić, a nieuprzejmy dla innych.

Wniosek jest taki, że student niczego się nie nauczył ani z tej lekcji życia, ani zdawanego przedmiotu i dawanie zaliczeń tylko za "dobre chęci" jest nieporozumieniem. Z drugiej strony profesor celowo zastawił na niego pułapkę, gdyby nie wyszedł do ogrodu i został przy egzaminie, to by się dowiedział czy student umie czy ściąga ale wtedy nie mielibyśmy moralitetu tandemu Żebrowski-Zanussi.