**możliwe spoilery**

Mamy tutaj płatnych zabójców obdarzonych stoickim spokojem.
Mamy poetyckie sceny strzelanin, bez wypowiedzianego ani jednego słowa.
Mamy wątek zemsty głównego bohatera, który przejmowany jest przez pozostałych bohaterów jako ich własny motor postępowań.
Mamy też głównego bohatera, który robi zdjęcia polaroidem, żeby pamiętać - pytacie "Memento"?

Podkreślany jest motyw braterstwa, honoru, powinności - płatni zabójcy wynajęci przez Costello niczym samurajowie walczą w jego imieniu, o jego sprawę. Po największej strzelaninie, równie poetyckiej, giną z uśmiechem na ustach, w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku.
Tak jakby za punkt honoru wyznaczyli sobie kontynuować krucjatę swojego pana, gdyż on... zapomniał.
W końcu przy pomocy pozostawionych wskazówek Costello spełnia swoją misję, lecz nie rozumiem po co? Przecież i tak nic nie pamięta. Tutaj dokładnie przypomina Leonard Shelby'ego, gdyż nie rozumie dlaczego musi coś robić, ma tylko podpisane zdjęcia. Za jakiś czas gdy znowu je znajdzie nie będzie już pamiętał, że kogoś zabił.

Czytałem, że to jest część trylogii wraz z "The Mission" i "Exiled". Nie oglądałem pozostałych, więc pewnie dlatego nie obejmuję tego filmu jako całości.
To po prostu coś innego.