Wole wersje amerykanska, a dlaczego, wiec tak, pierwowzór ma totalnie slabą gre aktorsk,a tracą czasem sztucznoscia, takie teatralne granie nie nadaje sie do filmu. Jednak co amerykanska szkola aktorska, to amerykanska i to widac roznice od razu. Francuska wersja pozbawiona jakichkolwiek emocji w zachowaniach bohaterow, Koles szuka panienki, chce odkryc prawde, ktora mu nie daj zaznac spokoju, a jego emocje sa na poziomie jakby szedl na grzyby, albo do mcDonalda po kanapke. Gdy juz probuje cos tam z siebie wyzwolic to traca to takim nienaturalnym zrywem, ze mnie az skrecalo ze smiechu. Przyklad jak lezy na ziemi i wola Saskie, albo jak poznaje "oprawce". Podobnie z porywaczem, chociaz tu juz jest lepiej, ale i tak przy Jeffie Bridgesie to jakas totalna amatorka.
Film ogolnie mial wzbudzac emocje, a jest totalnie wyprany z tej warstwy. Juz bardziej kibicowalem porywaczowi.
W jankeskiej wersji film 3ma napiecie, jest dynamiczny i wyzwala spore dawki emocji, juz wiadomo, dlaczego powstal remake.
Do tego slabe zdjecia, kiepska sceneria, idiotyczne dialogi. Oba film robil ten sam rezyser, pewnie zatrybil spore knoty w 1 wersji, nie dziwota, ze chcial to zrobic profesjonalnie od nowa.