Jeśli ten film nie ma klimatu to na prawdę oglądałaś inny film...

film jest antysuspensowski co pozwala na lepsze budowanie psychologii postaci. w dalszym ciągu myślę że oglądałaś inny film... ;_)

Myślę, że wszyscy oglądaliśmy ten sam film, tylko różnimy się stosunkiem do postaci bohaterów.

Ja straciłem jakiekolwiek zainteresowanie losami bohatera już w pierwszych minutach filmu, w momencie ich małej kłótni o stan wskaźnika stanu paliwa, to było jeszcze na długo zanim paliwo się naprawdę skończyło. Nikt normalny by się tak nie zachowywał. Dalsze dialogi bohatera tylko pogłębiały mój brak zainteresowania, zwłaszcza z nową dziewczyną.

Mnie najbardziej interesuje czy był to zamierzony efekt scenarzysty czy może kwestia stylistyki aktorskiej. Jak na razie daję 50-50 za odpowiedzialność twórczą za ten efekt.

Jedynymi postaciami, z którymi mógłbym się w jakiś sposób identyfikować było te kilka kobiet, które nie wsiadły do samochodu porywacza. I stąd moja niska ocena, bo w filmie prawie nikt mnie nie zainteresował.

Taka charakteryzacja psychologiczna postaci chyba była zamierzeniem scenarzysty, bo jak inaczej wytłumaczyć wprowadzenie postaci kobiety która rozpoznaje porywacza a której on nie rozpoznaje?

Hej! Zgadzam się z Tobą, film bez polotu... zakończenie nad którym wszyscy się podniecają... serio?!

Widocznie Twoja percepcja i oczekiwania były zgoła inne. Pewnie oczekiwałaś łubudubu i mnóstwo krwi :). Obiektywnie patrząc film (a skąd inąd wiem, że książka inspirująca reżysera była uboższą wersją) został nieźle pomyślany - postaci, fabuła są genialne. W porównaniu do tempa, klimatu, gdzie oczekiwałem jednak thrillera a było momentami bardzo spokojnie, sama końcówka wgniata w fotel, to taki krótki acz mocny cios jednak niezupełnie o to rozwiązanie zagadki chodzilo moim zdaniem ... gdybyśmy tak jak Rex jednak zrezygnowali i nie powiedzieli sprawdzam to jak byśmy się czuli nie wiedząc co sie stało z główną bohaterką? Mamy za to świetnie nakreśloną postać chorego przestępcy, który w wielu apektach jest zwykłym człowiekiem i to jak ćwiczy do dokonania swojej zbrodni, bedąc jednocześnie wspaniałym tatusiem i mężusiem robi wrażenie. Poza tym film ma ponad 30 lat a wtedy na szczęście kino bylo troszkę inne niż współczesne, już nie wspomnę o tym, że europejskie, a założę się, że gust masz trochę ukierunkowany przez współczesne kino holyłódzkie. Tak stawiam, jak cos to sorry

Zgadzam się, film świetny, zaskakujący acz calkiem nie typowy j a k na thriller.

Moim zdaniem to bardziej film psychologiczny, niż thriller.